vaazhkkai oru iraval

neram athikalai moondru mani idam களக்குடி, உ.மங்கை

kaalai moondru maniயளவில் nalla mazhai aatril neer pourkku eduthu vella பெருக்காக ஓடுகிறது, ithai partha பல்லகுடும்பர் என்பvara், thanathu vayalil neer pourkku eduthu thengi ninraal payirkal anaitthum veenaka Poyvidum enru avasara avasaraமாக kottum மலையில், VEETAI vittu kilambaினார், ithai kanda பள்ளகுடும்பரின் manaiviyum maamaa naanum varukiraen engu pokaிறிர்கள் enru கூற, itharkku பள்ளகுடும்பர் ஏமா nee vara ventaam naan ppoi தண்ணியை vagunthu vittu varukiraen enru kooriனார், udanae இvara் பல்லகுடும்பனரின் மனைவியான இந்திராணி irungal varukiraen enru சொல்லிvittu VEGAMAAGA ஓடுகிறாள் oadi ppoi suvatril thongiya சாக்கை eduthu கொங்கானி pol madiththu thanathu கனvaraிடம் kuduthu poka சொன்னால், pinpu அvaraது kanavanum thanathu இன்மையான ithazhkalaal punnakaithu ppoi varukiraen enru koori vittu, veetin thalai vaasalai தாண்டினார். appoluthu veetin munpu arunthu kidantha Min kampiyai பாரமல் mithithu thanathu manaiviyin munbey thudi thudiத்து iranthu ponaar ithai kanda அvaraின் மனைவியான இந்திராணி அதிர்ச்சியில் puthi pethaliththu ponaal. kaalai 10 maniயாக ஆனது, mazhai nindru iyalbu nilai thirumba makkal அனைvaraம் nadamaada aarambiththaargal அபொழுது oru kuun kizhavan பள்ளகுடும்பனாரின் veettu vazhiyaaga vara arunthu kidantha Min kampiyaiயும் பள்ளக்குடும்பன் iranthu கிடப்பத்தையும் parthaு VEGAMAAGA oadi vanthaar vanthathum கூச்சலிட்டு makkalai திரட்டினார், makkal அனைvaraும் ஆரvaaரமாக yennaachu yennaachu enru கூச்சலிட்டு oadi vanthaarகள். angu vanthu parthaதும் பள்ளகுடும்பர் iranthu kidanthaதை parthaு athirnthu ppoi ninRanar. athil oru silar udanae Minசார அலுவலருக்கு azhaippu vidutthu Minசாரத்தை துண்டிக்க seithu பள்ளக்குடுபனாரின் udalai மீட்டனர், udalai மீட்டதும் பள்ளக்குடும்பனாரின் மகனான தேவேந்திரனுக்கு azhaippu விடுத்தனர், azhaippu vidukkum mun தேவேந்திரனின் seyalgal தேவேந்திரன் chennaiyil ulla taniyar kalluriyil padaiththukkondu vanthanilaiயில் marunaal பல்கலைக்கழகம் thervukku thannai thayar padaiththukkondu irunthan sariyaaga 1 maniயளவில் sapita thanathu THATTAI அலம்பிvittu varaிசையில் sappadu vaanguvatharkkaaga nindruகொண்டு irunthan antha வேளையில், oru azhaippu mani தேவேந்திரனுக்கு vara antha azhaippaai edukkamal ETHO peru illaa azhaippu enru edukkamal irunthu vittaan தேவேந்திரன், SIRITHU neram kalitthu தேவேந்திரனின் nanbanukku azhaippu vanthathu vantha azhaippaai eduthu hello yaaru enru kekka, oru kural அழுதுக்கொண்டு தேவேந்திரன் iruக்கனாப்பா enru kekka ivanum aam avan sapita போயிருக்கான் ennnu sollunga neeங்க yaaru aen oru maariyaa பேசுறிங்க yennaachu enru kekka atharkku oru varthaigalil தேவேண்டிரனின் nanban kankalail irunthu oru sottu kannerai poomiththayin madiyil விழvaiththaது, pesikkonde உரத்த kuralil katthiக்கொண்டு தேவேந்திரா enru sellai kooriக்கொண்டு sellai keeze போட்டுvittu மெசை nokki oadivanthaான் appoluthu தேவேந்திரன் sapatai kaiyil irunthu muthal vaay eduthu வைக்க, ithai partha avan nanban onrum kooramal mavuna alugaiyaaga kanneer perugi ஓடுயது ithai partha அனைvaraும் எனாச்சு enru avanidam palarum kekka onrum kooramal aluthan. avan தேவேந்திரன் sapitaு முடித்ததை parthaதும் udanae oadi ppoi தேவேந்திரனிடம் appavukku முடியல்லையாம் udanae ppoi kilambu naan THATTAI kaluvi vaithu vittu varaேன் nee ppoi reDiyaa iru enru kooriனான். udanae தேவேந்திரனின் kangal kalanga aarambithathu, nanpanitam yennaachu taa appavukku enru kekka appavukku முடியலையாம் VEGAMAAGA kilambu enru kooriனான் ithai kEddavudan aluthukkonde kilambinaan. avanathu nanbanum VEGAMAAGA kilamba EI nee varaventaam taa machan naalaikku thervu iruக்குல nee iru naan ppoi appavukku நால்லா aanathum azhaippu vidukkiren appothu vaa endraan udanae ivan naanபனுக்கு உச்சக்கட்ட azhukai vanthu avanai katti anaiththu appa iranthuட்taaர் taa machan enru kooriனான், ithai ketta தேவேந்திரன் விடுதியே அலறும்படி katthi aluga பக்katthiல் iruந்த அனைvaraும் oadi vanthu parthaனர். udanae angu irunthu kilambaி veetirku sendranar. thanathu ooril இறங்கியதும் தேவேந்திரனை katti anaiththu avanin sonthaத pantham அனைvaraும் aluga. avanukum கட்டுபடுத்தாத azhukai ithai partha avanin nanban, thanathu nanban suya nilaiயில் illaaதாதை arintha avan anaiththu kariyangalaiyum munnindru parthaு adakkam seithan. pinpu avanin taayaar puthi pethaliththu ponathu avanukku theriya vara தேவேந்திரனால் thaanki kolla mudiyaatha alavirkku sogam தாக்katthiன் mel தாக்கியது. ithai aduthu avanin nanbanum veedu thirumbaினான் siruthu nadkal kilinthana andrada naatkalin உணவுக்கும் kalluuri செல்லுவதற்கும் panam illaaமல் கஷ்ட்டப்பட்டு sernthu ponaan. pinpu samayal araikul sentru samakka sendran samakkaும் போது, dhan amma அடுப்பாங்கரையில் samaitha ninaivukalum தோசையை சுடசுட thanathu thattil eduthu vaiththa ninavu thulikal thondra, தேவேந்திரனின் kankalail irunthu கண்ணிர் thulikal vella peruக்கு EDUTHATHU. athayum meeri samaithaு MUDITHATHUM thanathu puthi pethaliththu pona ammaவிற்கு ooti vittu thanathu kannirku aaruthal கூரிகொண்taaன். andru iravil thookkamum varaவில்லை அvaraின் appaவின் ninaivukalum yeppati vaaழ்kaiyil varaக்கூடிய naatkalai samaalikka போரம் enru maari மாரி ninaivukal thondra aarambithathu. andru iravu oru mudivu eduththan thanathu appa seitha uzhavu தொழிலையே seivom enruம் padippai niruthi viduvom enru nottai eduthu oru pattiyal eduthuகொண்டு athai நாளையில் irunthu pin பற்றுவோம் enru oruthalai manathoodu உருதிseithuகொண்டன். marunaal athikalai neram oru azhaippu vanthathu azhaippaai eduthu hello enru kekka avan nanban yennataa machan பண்ணுற ammaவுக்கு ippa எப்டிtaa iruக்கு enru kekka, avanukku ithai kettaதும் kankalail kanneer perugiயது sontha pantham aayiram irunthu dhanனிடம் vanthu yenna aethu enru kekkaமால் iruக்கும் nilaiயிலும் nanban kekkaவும் kankalail paeriyadhu neer. udanae avanidam avanathu முடிவகளை கூற, avan nanban illa machan nee padita naan namma ammaட்ட பேசிருக்கேன் பீச ninachu kavalai பtaaத enru கூற, athuku தேவேந்திரன் ventaam taa machan naan inka ammaவின் nilaiயம் sari illa athunala ammaவை parthaுக்கொண்டே vivasaayam seygiren enru kooriனான். itharkku maru karuththu எதுவும்தெரிவிக்காமல் saritaa machan parthaு kavanamaaga iru enru koorivittu azhaippaai thuNDiththaan.