en payanam

kanmai eduthu azhagaai theeti வைத்தாற் pol
neendu konde sellum நெடுச்saalai..
thanneer கிரகிக்கும் sooriyan kaanal neerai saalai
enkum kotti kontirukkum uchi வேளை..
கண்சிமிட்டாமல் aruke sella sella கட்டணமே
vangaamal மாயாஜாலம் seithu maraindhu senrathu kaanal neeர்ச்saalai...
anumathi yethum indri jannal vazhi vantha veppa kaatru
ennai satru சூடாக்கி sellum வேளை!
avvavapothu varum வேகத்thadaiகளால் konjam thoongaamal
perundhai ஓட்டினார்
antha azhagana karuppu MANITHAR..
வேகத்thadai entra peyar thavaranathu entraு manathil பட..!
aam. athu ஓட்டுனர்களின் thooka thadai தானே!! ena சிந்திக்கையில்
thideerena perunthu nirga ethiril aattu மந்தை saalai kadakka
athai kaana payanigalin thalai jannal vazhiயே thonki kidaikka
intha manitha மந்தைகளை kaana thaan therinthe intha aadugal
koottamai saalai kadakka vanthaதோ ena enninen.
meendum perunthu பயணப்பட ena் idhayamo ena்னோடு nee illatha
intha payanatthai ninaiththu kanneer sinthida athuவும் kaanal neeரோடு kalanthathu
PONATHAY........