பிணமாய் ஒரு சமூகம்
தயக்கங்கள்
தேவை இல்லை
இவளிடத்தில்
காதல் கொள்ள ....
காதல் எனும்
சுவை விளக்க
இவளிடத்தில்
பொருள் இல்லை
இருப்பதென்னவோ
கூடு மட்டுமே ....
விளக்கங்கள்
தேவை இல்லை
இவள் விழி மடலில்
கவி எழுத ......
கவி எழுத
வந்தவர்கள்
விலக்கியது
இவள் துயிலை
மட்டுமே
பெண்
இவள் பெய்
என்றால்
மழை கூட
கயமையுடன்
அங்கம்
தீண்டும் ....
துணை
மறுத்த
சமூகம்
தன் உடல்
துணை தேடி
அழைத்திடுவார்
விலைமாதர்
என்று
தன் வாழ்வு
செழிக்க
துணை கேட்ட போது
தவறென்ற
சமூகம்
உடல் பசி தீர்க்க
புசிக்கின்றனர்
உணர்ச்சி இல்லா
உடலை
மட்டும் ....
ஒருசான்
வயிரென்றால்
வாழ்வழித்து
விட்டிருப்பாள
தனை நம்பும்
உயிர்களுக்காய்
தனை விற்றாள்
வெறும்
உடம்பாய் .....
உறக்கங்கள்
தொலைந்த
போதும்
உடல் மட்டும்
விழித்தே
கிடக்கின்றது
இவளுக்கு...
எந்திரத்தின்
பாகம்
போலே ..........
நன்றி,
மனோ
