இன்னும் இங்கென்ன புலம்பல்?.....
விடிந்து வெகுநேரமாயிற்று
கண்விழித்துப்பார்!
உனக்கான விடியல்கள்
எங்கேயுமில்லை
உனக்கான வரைமுறைகள்
எவர் கையிலுமில்லை...
பேருந்து உரசல்களா
கூந்தல் ஊசியால் குத்து!
அலுவலக சீண்டல்களா
வார்த்தை சவுக்கால் அடி!
பொதுவிட அபத்தங்களா
பொதுவாய் அடி!
கணவனின் அடாவடியா
கழற்றி வீசிஎறி!
எதெல்லாம் எவையெல்லாம்
உனக்கு பாதுகாப்பென்று
இந்த சமூகம் சொன்னதோ,
அதெல்லாமே உனக்கு
ஆபத்தாய்வரலாம்...
உனக்கு நீதான் பாதுகாப்பு
உனக்கு நீதான் வேலி!
அகிலங்களை அளந்திடு
ஆகாயத்தில் சுற்றித்திரி!
அத்தனையும் உன்வரவுக்காய்
அன்போடு காத்துக்கிடக்கின்றன...
உன் மனம்போல் வாழ்ந்திடு
உன் மார்க்கத்தில் விரைந்திடு
உன் விருப்பத்தில் வளர்ந்திடு
உன் வாழ்வை வாழ்ந்திடு...!
