en nesamanavanae
உன் குடையோடு மழையாவேன்
கம்பியின் வழியே
மெல்ல இறங்கி
அதன் விளிம்பில்
ஊஞ்சல் ஆடி
உன்னை மிக அருகில்
கண்ட விநாடி
சர்வமும் செயலிழந்து
தரையில் விழுந்து
உன் காலடி நிலத்தில் மோட்சம் பெறுவேன்
உன் இதழோடு மொழியாவேன்
நாவில் அடுக்கப்பட்ட
வார்த்தை வரிசையில்
ஒளிந்து கொண்டு
தொண்டை குழியின்
அழுத்தத்தால் நெட்டி தள்ளப்பட்டு
உன் மென் அதரங்களின்
இடுக்கில் இளைப்பாறி
உன் மூச்சு காற்றில் முக்தி அடைவேன்
உன் நிழலோடு நிஜமாவேன்
உச்சிவெயில் உந்தன்
புகைப்படத்தை பூமியில்
பறைசாற்றியபடி இருக்க
உன் பாதியோடு அது நகரும் போது
அதன் எல்லைக்குள்
என்னை துகளாக்கி
உன் காலணியின் அசைவால்
காற்றில் பயணப்பட்டு
உன் விண்ணோடு மின்மினியாவேன்
இவ்வாறு,
நீ அறியாமல் உன் உலகின்
எல்லா பக்கத்திலும்
என் உருவம் வரைவேன்
இறுதியில்,
உன் உணர்வுகளோடு உருத்தாகி
உன் பிடியில் என் உயிரை விடுவேன்
