காலத்தை வென்றவர்!

பொருள் வற்றி போனாலும் - என்
புகழழிந்து நின்றாலும் - உம்
நினைவற்று போவேனோ தேவா - உம்மை
பாடாமல் வாழ்வேது இறைவா!
நின்நாமம் பெருமை சொல்ல
என்நாவில் வாருமய்யா....
சுவிசேஷம் இல்லையெனினும்
கதிமோட்சம் தாருமய்யா!

அன்பினால் கொண்ட பண்பினால்
உயர்மாண்பினால் ஒரு சொல்லினால்
உலகம் சமைத்த ஒருவன்
அவரன்றி வேறு யார் இறைவன்!

சிசுவொன்று நல்உரு கொண்டு
மண்வருமென்று பேருரைகண்டு
மாமன்னன் புறப்பட்டான் வாள்கொண்டு
மாட்டுத்தொழுவத்தில் மலர்ந்ததொரு பூச்செண்டு!

வழிதோறும் பயண நொடிதோறும்
ஆலய படிதோறும் வழிந்தோடும்
சமாதானம் பெருக்கெடுத்த மக்கள் வெள்ளம்
சாத்தானின் சக்தியெல்லாம் எதனை வெல்லும்!

காற்றையல்ல கடலையல்ல
மண்ணையல்ல விண்ணையல்ல
சகலத்தையும் அடக்கி ஆண்டதொரு வார்த்தை
சத்தியம் ஒன்றே வேதமெனும் பாட்டை!

மகிமையினால் மன புரிதலினால்
ஜெபவலிமையினால் ஓர் தொடுதலினால்
உண்டும் மீந்தது அப்பமும் மீன்துண்டும்
உபரியாய் வழிந்தது திராட்சை ரசமும் அபிஷேகமும் !

வறுமையினால் மனசிறுமையினால் - சில
சில்லரையினால் ஓர் சிலுவையினால்
அறையப்பட்டது தேவமகனின் சரீரம்
அவ்வேளையிலும் மன்னிக்கப்பட்டது அவர்களின் கொடூரம்!

அதிகாலையில் மலைப்பாதையில்
ஜெபவேலையில் வெள்ளாடையில்
விண்ணகம் நோக்கி சென்றதொரு ஆவி
விசுவாதத்தை மொத்தமாய் மண்மேல் தூவி!