அக்றினை பெண்
மழலை முதல் மரணம் வரை வாய்மொழிய தாய்மொழி!
அக்றினையாய் கிடந்து, உயர்திணையாய் காலுன்றி நிற்க தாய்மண்!!
தேசிய மயமாக்க திக்கி திணறும் கங்கை காவேரி!!
வாழ்நாள் குறைகளை கொட்டித்தீர்க்க பராசக்தி, அன்னை வேளாங்கண்ணி !!!
உயிரற்ற இவையாவையும் தாய்மையின் சின்னமாய் போற்றும் நீங்கள்!!!!
உயிருள்ள பெண்ணிடம் மட்டும் தாய்மையின் இலக்கணம் மீருவதேனோ ???
குறிப்பு: இக்கவிதையை சகோதரி இசைப்ரியாவிற்கு சமர்பிக்கிறேன்
