மனிதனாவோம்
அதீத அன்பு..
அசைக்கமுடியா நம்பிக்கை..
நாடிசேர் நட்பு
தேடிவரும் வெற்றி
கோடிகளில் செல்வம்..
கொண்டணைக்கும் உறவு..
வாழ்த்திநில் சுற்றம்
வாழவைக்கும் மண்..
செழுமைகொள் வளம்..
சொற்கினிய தமிழ்..
வளமை நல்வாழ்க்கை
வந்துலவும் காதல்..
உயிரிணை மானம்
உன்னத காமம்..
இவை யாவிலும் நின்று
அவரவர் தனித்துவம் அறிந்து..
தன் வாழ்க்கையின் இலக்கதுயென
புரிந்த மனிதன் அனுதினம்
பயணிக்கிறான் தன்தேடலோடு...
இங்கும் எதிர்பாரா இன்பம்..
எதிர்கொள்ளா துன்பம் என்று
மாற்றங்கள் வருவதுதான் இயல்பு..
ஆயினும் அவ்விடம் தன்னிலும்
தாழ்ந்தோர் நிலை எண்ணிடும்கணம்
அவன் உள்ளுணர்வில் உதித்திடும்
நல்மாற்றம் ஒன்றே அவனை மனிதனாக்கும்..!!
..கவிபாரதி..
