கைப்பிடி சாம்பலே முடிவினில்
சதையாய் வந்திடும் மனிதா நீ
சாம்பலாய் போகிறாய் இறுதியில் !
உணர்வாய் உண்மையை நீயும்
உயர்வாய் உள்ளத்தில் நிச்சயம் !
கைக்குழந்தை தானே ஆரம்பத்தில்
கைப்பிடி சாம்பலே முடிவினில் !
கையில் அடங்கிடும் நம்இதயம்
கைவிடும் நம்மையும் நிச்சயம் !
கருவறை முதல் கல்லறைவரை
கருத்தாய் வாழ்பவர்கள் மிகசிலரே !
கருணையே இல்லாத மனிதர்கள்
கரங்கள் இருந்தாலும் முடவர்களே !
உள்ளவரை நம்ஆட்டமும் பாட்டமும்
உடலானால் நடைபெறும் நம்முன்னே !
உள்ளவரை அழைப்பர் பெயர்சொல்லி
உயிர்நீத்தால் நம்பெயரும் உடலன்றோ !
சுற்றங்கள் நம்மை சிலநாள் நினைக்கும்
உற்றநட்பும் சிலநேரங்களில் நினைக்கும் !
பெற்றதும் பற்றியதும் சிலகாலம் நினைக்கும்
பறந்திடும் காலமோ மறந்திடவே செய்திடும் !
இயற்கை கற்பிக்கும் பாடம் நமக்கென்ன
இறப்பு நிச்சயம் என்பதுதானே எவருக்கும் !
இருப்பினும் சிந்திக்க மறக்கிறது சிந்தையும்
இழந்ததை நினைத்து இல்லாததை தேடுகிறது !
பழனி குமார்
