வெற்றுக் காகிதத்தில் இந்தப் பொழுது
கவிதை...
உறுத்தவேயில்லை
வெற்றுக் காகிதம்.
***************************************
மொட்டை மாடி
ஒற்றை நிலா...
பழைய ஞாபகங்கள்.
*****************************************
குப்பைகள்...
சந்தோஷம்...
குழந்தை வரம்.
*****************************************
மின்வெட்டு...
குழந்தைகள் காவலாகின்றன...
பொம்மைகளுக்கு.
******************************************
அலை
திரும்புகிறது...
வடிகிறது மனம்.
*******************************************
பெருமழை
நனையும் மரம்
தலை துடைப்பதேயில்லை.
*************************************************
எண்ணைப் பிசுக்கோடு அழுக்கு உடை..
எந்தப் பிள்ளை தரும்
அம்மாவிற்கான வரம்.
********************************************************
அணில்
முதுகில் வரி.
யாருக்குக் கழுத்தை நீட்டியது?
*********************************************************
பூட்டுகள்தாம்
நம்பிக்கை...
மனிதர்கள் இல்லை.
*********************************************************
