கருவறை

ஒளியுமில்லை இருளுமில்லை
உயிர் ஓசையின்றி தூங்கியதில்லை...
கண்ணில் எதுவும் கண்டதில்லை
கனவு என்றும் தோன்றியதில்லை....

தெய்வம் பேச்சில் குரலுமில்லை
திரும்பபேச திறனுமில்லை....
பசியுமில்லை பட்டினியுமில்லை
பால்சுவை கூட கண்டதில்லை....

கொஞ்சலுமில்லை தழுவலுமில்லை
கொஞ்சம்கூட கவலையுமில்லை..
ஓசையுமில்லை பயமுமில்லை
உயிரிசையைக் கூட அறிந்ததில்லை.....

மஞ்சமில்லை தஞ்சமில்லை
மடியின் அருமை புரிந்ததில்லை...
ஆசையுமில்லை கோபமுமில்லை
அழுகை சிரிப்பை அறிந்ததில்லை....

காதலுமில்லை வெறுப்புமில்லை
கண்டுகொள்ள ஆசையுமில்லை...
உணவுமில்லை உடையுமில்லை
நாணம் என்ற உணர்வுமில்லை....

துணையுமில்லை தோழ்மையுமில்லை
தனிமையைகூட அறிந்ததில்லை...
எதுவும் எனக்கு புரிந்ததில்லை
எல்லாம் எந்தன் தாயின் மகிமை!!!!

அதுவே அவள் சகிப்புத்தன்மை !!!

அறியாது, புரியாது, உணராது வாழ்ந்த 10 மாத சொர்க கருவறை பயணம் !!!! நம் பிறந்த தேதியோடு 10 மாதம் சேர்த்துக்கொள்ளுங்கள் அதுதான் உண்மையான உங்கள் வயது ... இந்த ஜென்மத்தில் நிம்மதியாக வாழ்ந்த ஒரே இடம் கருவறை மட்டுமே?!!

ஆனாலும் பிறந்த பின்பு எத்தனை வண்ணங்கள் கொண்ட மனமாற்றம்!!!!!
இன்றும் புரிந்து கொள்ளாமல் சகிப்பு தன்மையை மறந்துவிட்டு தன்னைத் தானே ஏமாற்றி கொள்கிறோம் !!!!
பிரியமுடன்
அசுபா.....