புண்ணாற்றுப்படை
மலை முகடுகளில் முகிலிடை
படுத்துறங்கிய நேசம்
என்னுள் பிரவகிக்கிறது.
நரேனும் மாமிசனும் என்னை
பிய்த்துத்தின்ன வரிசையில் நிற்கிறார்கள்
காகிதத் தாள் வீரர்கள்
கணம் தோறும் காப்பாற்றி
தியாகி ஆகிறார்கள்
என்னை தியாகி ஆக விடாமல் .
வெல்ல பெட்டியிடை ஊறிச் சென்ற
எறும்புகள் மொத்தம்
திரும்பி வந்தன சொந்த ஊர்
எனக்கான நான்கு பேர்கள்
எப்போதும் வரலாம்
அப்போதாவது அந்த நால்வரில் ஒருவனாக
அன்பான வாசகனே உன்னை ஆராதிக்கிறேன்.
அகம் துறந்து புறமழித்து
திரும்பிப் பார் அருகாமையில் நானிருப்பேன் .
அப்போது அது அரும்புகள் பனிசொட்டும்
அதிகாலைப் பொழுதாக இருக்கும்.
