கவிதை 129 தோல்வி என்பது முள்தான்

காலில்தைத்த முள்ளிற்க்காக கால்கள்
கொஞ்சம் ரத்தம் சிந்துமேயல்லாமல்
ஒருபோதும் கண்ணீர் வடிப்பதில்லை
மீண்டும் நடக்காமல் இருப்பதில்லை
கண்ணீர் வடிப்பதெல்லாம் கண்கள்தான்
இருந்தும் பாதைக்காட்ட தவறுவதில்லை

வாழ்வில் சந்திக்கும் தோல்விகளுக்கெல்லாம்
மனமும் கொஞ்சம் திகைக்குமேயல்லாமல்
ஒருபோதும் தளர்ந்து துடிப்பதில்லை
மீண்டும் சிந்திக்காமல் இருப்பதில்லை
தளர்வது எல்லாம் சரீரம்தான்
இருந்தும் ஒத்துழைக்க தவறுவதில்லை

தோல்விகள் என்பது முட்கள்போல
சற்றே வாழ்வு தடைபடலாம்
சிறிய துண்டுகூட உள்ளேயிருக்க
கால்கள் ஒருபோதும் அனுமதிப்பதில்லை
தோற்றோம் எனுமெண்ணத்தை அகற்றிவிடு
தடையை உறுதியாய் கடந்துவிடு