ஆகையால் கவலை களைவாய்
உனக்கென நான்....
எனக்கென நீ....
பதுமையே.....
அதுவே போதுமே....
துயரம் ஏதுமேன் ?!!
உன் சோகத்தை...
மறைப்பது உன் மௌனம் என்றாலும்...
உரைப்பது உன் பார்வை பெண்ணே.....
உன் மகிழ்வில்.....
சிரிப்பது உன் இதழ்கள் என்றாலும்....
விரிப்பது என் மனதைப் பெண்ணே....
தனிமையில்....
நினைப்பது உன்னை என்றால்.....
நினைப்பது என் விழிகளைப் பெண்ணே....
நடக்கையில்....
கோர்வது நம் விரல்கள் என்றாலும்....
சேர்வது நம் மனங்கள் பெண்ணே....
என் தோளில்....
சாய்வது உன் தலை என்றாலும்....
மாய்வது உன் கவலை பெண்ணே....
இறுதியில்....
இறக்கையில் கூட.....
முடிவது நம் மண்ணுலக வாழ்வு என்றாலும்....
விடிவது நம் விண்ணுலக வாழ்வு பெண்ணே....
ஆகையால் என்றும்....
உனக்கென நான்....
எனக்கென நீ....
பதுமையே.....
அதுவே போதுமே....
துயரம் ஏதுமேன் ?!!
