பூ விழிச் சாரலிலே ....

அவள் வரும் பொழுதுகள்
மலர்திடும் புன்னகை
சோர்வுகள் எங்கோ போயினவே!
இரு விழித் தழும்பிட
முழுமதி அவள் முகம்
பார்த்திட புத்துயிர் பூக்கிறதே!
உறவுகள் ஆயிரம் நினைவுகள் துறிடும்
அவள் மழை-வாசனை
மண் நானோ?
ஒரு விழி திறந்திட
மறுவிழி முடிட-முயலுதே
காதல் மனம் கொள்ளுமோ?
உறக்கம் துரத்திட
உணர்வு உசிப்பிட
சிவந்த விழிகளில் அவள் உருவம் .
எடுத்து அணைத்திட
காதல் பேசிட
எம்மொழி எனக்குத் துணைவருமோ?

எழுதியவர் : அப்பாஸ் அப்துல் ரசாக் (28-Sep-11, 7:37 pm)
சேர்த்தது : Appas Abdul Rajak
பார்வை : 270

மேலே