அன்பை ஊட்டியவள்

அவள் முழு நிலவை கைகாட்டி
உனக்குப்பாதி எனக்குப்பாதி
என்று பங்கு போட்டுக்கொள்கிறாள்
ஊட்டிவிடும் உணவை மட்டும் அல்ல
அந்த நிலவையும் சேர்த்து தான் ....

அவள் ஊட்டிவிடுகையில்
என் உதட்டில் படும் விரல்கள்
என் குருதியை ஒரு நிமிடம்
உறையவைத்து அன்னையின்
நினைவுகளை விதைக்கிறது
முத்தங்களை உரமாகத் தூவி ....

அவள் கருவிழி இரவுக்குள்
உறங்குகின்ற விண்மீனாகிவிட்டேன்
என் கண்ணத்தில் ஒரு யுத்தம் செய்கிறாள்
அவள் உதடுகள் எனும் வில்லில்
இருந்து முத்தங்களை அம்புகளாக்கி...

உறங்கிவிட்டேன் என்று அவள்
மார்பில் என்னை அனைத்துக்கொண்டாள்
உறங்காமல் நடிக்கும் எனக்குள்
ஒரு சிந்தனை... நான் செத்துவிட்டேனோ ?
சொர்கம் என் கண்ணுக்குத் தெரிகிறதே ....!!!!!

எழுதியவர் : சுதீஷ் கவி (11-Mar-12, 1:44 pm)
பார்வை : 189

மேலே