அடைமழைக்கு பின்னர்
அந்தி வெயிலின்
பொன்னிற வெளிச்சத்தில்
ஒரு சில நிமிடங்கள் தோன்றி
ஓராயிரம் அழகு சேர்க்கும்
வானவில்லைபோல..

அடிக்கடி நீ என்மீது கொள்ளும்
நட்பு கலந்த கோபத்தையும்
சிலிர்க்க வைக்கும் சண்டைகளையும்
நான் ரசிக்கிறேன் நண்பா..!

மேலும்

அதிகாலை தினமும் எழுந்தவுடன்
கண்ணாடியில் பார்கிறேன்
என்னையல்ல உன்னை....
பார்க்கின்ற இடமெல்லாம்
நீ மட்டும் வேண்டும் என
எனைமறந்து ஒட்டிவிட்டேன்
கன்னடியிலும் உன்
புகைப்படத்தை...

மேலும்

என் நண்பனின் தோள்...
சோகங்களை மறந்து சாய
நான் கண்ட,
ஆண்மையின் உருவம் கொண்ட
இரண்டாம் தாய்மை...!

மேலும்