சின்னைன்சிறு வயது
சிறகடித்து பரந்த வயது
வாழ்க்கை
காடாய் மேடாய் பறந்தேன்
காட்டில் உள்ள பழங்கலை பருகினேன்

கோவிலே தஞ்சமென்று விளையாடினேன்
ஆடி பாடி திரிந்தேன்

குளக்கரையில் உள்ள குளத்தில் குளித்தேன்
வீடு என்னும் அறையை மறந்தேன்

பள்ளி என்னும் அறையில் படித்தேன்
கோவில் என்னும் வீட்டில் வளறிந்தேன்

சொந்த பந்தங்களை அறிந்தேன்
உறவுகளின் அன்பில் வளறிந்தேன்

அழகிய அன்பான நண்பர்களை அரிய்ந்தேன்
விளையாடிய குதித்து மகிழிந்தேன்

மேலும்

தனிமையில் இருக்கும் போது மட்டும் தான்
உன் நினைவுகள் வருவது மட்டுமல்ல
நண்பர்களிடம் பேசும்போதும் ஏன்
வருகின்றன என தெரியவில்லை

வீட்டு ஞாபகம் வரும்போது மட்டும்
உன்னை மறந்து விடுகிறேன்

காயங்கள் பட்ட போது ஏன்
இதயம் வலித்தது இப்போது அந்த வலியே
பழகிப்போனது

உறவுகள் எல்லாம் மறந்து போகின
என் மனது வலிமையான பிறகு

விழுந்து விழுந்து எழுகின்றேன்
அப்படியும் என் மனது கல்லாக மாறிவிடும் என்று

நடிப்பதுதான் வாழ்க்கையாகி விடுமோ
என்று நினைத்து நினைத்து வருந்துகிறேன்

உண்மையான உறவை தேடினேன் அதுவும்
என் கையை விட்டு போகிவிடும் என்று உணர்கிறேன்

ஒரு காலத்தில் அழகை ரசிக்க தோன

மேலும்

உன்னோடு இருக்கும் போது மட்டும்
வாழ்க்கை சுகமானது என்று நினைத்தேன்
உன்னை விட்டு பிரிந்த பிறகும் உன்
நினைவுகள் என்னை சுகமானதாக்குகின்றன

காலையில் தினமும் உன் வார்த்தைக்காக
காத்திருக்கின்றேன் அதுவே எனக்கு
முதல் வாசகமாக அமைகின்றது

இதயம் என்னவோ ஒன்று தான் ஆனால்
அதிலோ பல கேள்விகள்
புதைந்துள்ளன ஒரு கேள்விக்குக்கும் விடை
கிடைப்பதில்லை உயிரே

என் மனதின் வார்த்தைகளை கவிதைகளாக
எழுதுகின்றேன் அப்படியும்
என் நோட்டில் உள்ள பக்கங்கள் தான்
தீர்ந்து விடுகின்றன என் வார்த்தையின்
அர்த்தம் தெரியவில்லை

காத்திருந்து காத்திருந்து காலங்கள் தான்
கடக்கின்றன ஆனால் உன் அன்பு
மட்டும்

மேலும்

பிரிவுகள் இல்லா வாழ்கை வேண்டும்
இரு உறவுகள் இணைய வேண்டும்

இரவுகள் இல்லா உலகம் வேண்டும்
பகல் பொழுதை அறிய வேண்டும்

இரண்டு இதயம் வேண்டும் அதில்
நீயும் நானும் இருக்க வேண்டும்

சுதந்திர உலகம் வேண்டும்,
உன் மடியில் உறங்க வேண்டும்

பணம் இல்லா உலகம் வேண்டும்
பழைய சோறு அறுய்ந்த வேண்டும்

நோயி இல்லா வாழ்கை வேண்டும்
மனிதன் சந்தோசமாய் வாழ வேண்டும் .

மேலும்

பிரிவுகள் இல்லா வாழ்கை வேண்டும்
இரு உறவுகள் இணைய வேண்டும்

இரவுகள் இல்லா உலகம் வேண்டும்
பகல் பொழுதை அறிய வேண்டும்

இரண்டு இதயம் வேண்டும் அதில்
நீயும் நானும் இருக்க வேண்டும்

சுதந்திர உலகம் வேண்டும்,
உன் மடியில் உறங்க வேண்டும்

பணம் இல்லா உலகம் வேண்டும்
பழைய சோறு அறுய்ந்த வேண்டும்

நோயி இல்லா வாழ்கை வேண்டும்
மனிதன் சந்தோசமாய் வாழ வேண்டும் .

மேலும்

தமிழ்ச் சமூகத்தில் கவிஞர்களுக்கும் கவிதைகளுக்கும் என்றுமே பஞ்சம் இருந்ததில்லை. வாழ்வில் ஒருமுறையாவது கவிதை எழுதாதவர்களை இங்கே பார்ப்பது அரிது. தரத்தையும் தாண்டி அப்படி எழுதத்தூண்டுவது நம் சமூகத்தின் சிறப்புகளில் ஒன்று. அப்படி எழுதும் பல கவிஞர்களை ஊக்குவிக்கும் பொருட்டே இந்த போட்டி. பிரதிலிபியின் மாபெரும் கவிதைப்போட்டி.

கவிதைகள் எந்தத் தலைப்பில் வேண்டுமானாலும் எழுதப்படலாம்.

ஒருவர் அதிகபட்சம் 5 கவிதைகள் வரை அனுப்பலாம்.

கவிதைகள் 30 வார்த்தைகளுக்கு மேல் இருந்தால் நலம்.

போட்டிக்கு கவிதைகள் மட்டுமே அனுப்பவேண்டும்.

மேலும்

நீ இருக்கும் போது என் விழிகள் உன்னை
தேடவில்லை நீ எங்கேயோ இருக்கும் போது
என் விழிகள் இரண்டும் உன் அருகில்
இருப்பது போல் உணர்கிறேன்
அந்த ஒரு நொடி பொழுது
என் வாழ்க்கையின் மறக்க முடியாத
ஞாபகங்கள் !

மேலும்