aariraro

eththanaiyo
theeya pattangal
சுமந்தனள்,
anaitthum பொறுத்தாள்
எதற்காக!
nee kodukkum
amma பட்டத்திற்காகத்தானே!

amma
karuvaraiyil
nee ஊட்டியது உணர்வுப்paal
intha paalவிழியில்
nee ஊட்டியது unadhu paal

nee கொடுத்தப் paal வைத்துதானே
அறிவு,உடல்,அன்பு,பாசம்
anaitthum வளர்த்தேன்.

ethtnai நாளான
kanavu unaku yennaip petraெடுக்க,
anaiththu kanavuகளையும்
naan நிவர்த்தி seithaுவிட்டேனாமா!

naan
பெறாமல் petra கடனல்ல
kadamai.

unவயிறை thoddu thoddu
en வளர்ச்சியைக்
கண்டுபிடித்தாயோ!

thoppul கொடி
அதுதானம்மா en
uyir கொடி

un வயிற்றுக்குள்
muraiyaga naan வளர்ந்தாலும்
முரணாகத்தானே valarnthen.
எவ்வளவுதான் karuththu வேறுபாடு இருப்பினும்
nee enaக்குத்தாய்
naan unaku சேய் தானம்மா!

eththanaiyo
kuzhanthaigalaik kaanaும்poதெல்லாம்
nee நினைத்திருக்கலாம்
enனை....
itho ippothu naan un madiyil.

entha வலியாக இருப்பினும்
naan உனைத்தானே
mudhalil அழைப்பேன்

amma
nee இல்லாதுpoயின்
un புடவையாவது கொடுத்துவிட்டு po
antha வாசனையே
enனை வழிகோணாது
akkaraiyodu பாதுகாக்கும்.

eththanaiyo சமையல் nee seithaிருப்பினும்
athan uruvaakkaத்தை anaivaridamum பகிர்வாய்,
yenai uruvaakka nee seitha சமயலை
en appavidam மட்டும்தானே பகிர்வாய்.

எவ்வளவோ வலிகளை naan கொடுத்திருக்கலாம்,
athai ஒருமுறைkooda nee பழிதீர்த்ததில்லையே!
nee நியுட்டனின் moonraam விதியைப்
பொய்யாக்கியவள்.

nee adiப்பது kooda
yenai நல்வழிப்படுத்தத்தானே,
athuvum ஆபத்தில்லா idam பார்த்துதானே
adiப்பாய்.
adi VEGAMAAGA vizunthu
amma ena enaது அலறலில்
nee udanae vanthu katti அணைப்பாய்.

naan பார்க்கக்koodaாதது
un kanneer
aanantha kanneer kooda
en maunnaal வேண்டாமம்மா!

வயிற்றினுள் kulanthaiyaai
yenai chumanthaay.
வயிற்றின் veliye அம்பாரியாய்
yenai சுமக்கிறாய்.

aanaal naan உனை சுமப்பதைக்kooda
nee kaana mudiya வில்லையே.!

nee irantha pin
enaக்கு azhukai mudhalil varavillai
nee பாடிய தாலாட்டுக்கள்
anaitthumதானே mudhalil vanthathu.