thannaiye ninaiththukkoNDu

thannaiye ninaiththukkoNDu

kaalai pani muuttam மூச்சுத்திணறலை yerpaduththiyathu நாரயணனுக்கு. kazhuthil irundha மப்ளரை eduthu thalaiyil சுற்றிக்kondaar. kaathil kulir povathu nindru ponathil udal konjam சூடாய் iruppathu pola pattathu. irundhaாலும் moochchai iழுப்பதில் siramam ஏற்படத்thaan seygirathu. ilamai kaalatthil pukai பிடிக்காvida்டால் ethuvum ஓடாது. antha palakkame ippozudhu kulirkaalatthil vaatti eduthu vidukirathu. MANATHIRKKUL ninaiththukkoNDaar. ethuvume abbadiththan polaிருக்கிறது, naan andru seitha பிடிவாதமே thannai ippati thanimayil வைத்திருக்கிறதோ ?.
soodaana் dii thondaikul irangiயதும் sugamaaga irundhaது.. நாராயணனின் mukathai parthaுக்கொண்டிருந்த நாயர் “எந்தா சாரே diiக்கு soodu mathiyo “ pothum நாயர் nallaa iருக்கு, பாராட்டியவர் dhan சட்டைப்பையில் irundhaு eunthu rupai eduthu neettinaar. நாயர் petruk kondu சிநேகபாவமாய் முறுவலித்தார். வர்றேன் நாயர் vidai petra நாராயணனின் manathil eunthu varuda palakkaத்திலேயே நாயருக்கு ennudaiya rasanai rusi therinthu dii கொடுக்கிறார். naan pathinainthu varudaமாக manaiviyudan kudumbam நடத்தியும் avalai purindhu கொண்டிருப்பேனா ? thannaiye kettaுக்kondaar.
aval thannai purindhu கொண்டிருக்கலாமல்லவா ? ippati yosiththu paarthavar ம்..ம்..iniமேல் ippati எனண்ணி yenna pirayosanam ? thannaiye nonthu kondavar thaan தங்கியுள்ள அறையை nokki VEGAMAAGA nadaiyai kattinaar.
oru kattil டேபிள், naarkaali ivaigal mattumae vaasam seiya mudiyum. antha aRaiyil. தொட்டாற் pola் குளியலறையுடன் inaintha kalivarai. ithu avarukku vasathiyaai irundhaது. vayathu aanathal dhanனால் veliyeயோ pankittuk கொண்டோ குளியலறை, உபயோகப்படுத்த mutiyaathu. athumattumalla iravu vegu neram utkaarnthu eluthi vittu natu iravu kooda kazhiparaiக்கு selvatharku உபயோகமாயிருந்தது. vaadagaiயை kooda nirantharamai THANGUVATHAAL kuraintha kada்டணமே வாங்குகிறார் idhan சொந்தக்காரர். pakkaththu ARAIGALIL ithai vida vaadagai atigam.
nalla velai, உத்தியோகத்தில் irundhaிருந்த காரனத்தால் varukindra ஓய்வூதியம் intha செலவுகளுக்கு sariyaaga ppoi vidukirathu. மற்றபடி oru vayathaana maathu intha அறையை thinamum suttham seithaு sila nerangalil kazhiparai kooda suttham seithaு koduththuvittu போvidaுவாள். avaluku oru thogai koduthathu poka மிச்சmulள thogai IVARIN unavu பட்டியலுக்கு sariyaagaி vidaும். மற்றபடி ivar eluthi anuppum kathai kada்டுரைகளுக்கு varum sanmaanam பேப்பர், பென்sila், enru sariyaagaி vidukirathu. iதற்காக ivar thannai தyaarபடுத்துக்கொள்ள ARUGIL ulla நூலகத்துக்கு sentru vidaுகிறார். நுலகரும் ivar ezhuthalar entra அறிMUGATHIL nalla நூல்களை thaniye vaithu kodukkum palakkaமுண்டு..
திdiiரென vilippu vanthu ezhuntha naaraayanana appadiye எதிரிலிருக்கும் kadikaaraththil neram yenna enru paarkka muyarchi seithaார். antha irulil allathu vayadhin காரணமாகவோ avvalavu sariyaaga paarkka mudiyavillai. SIRITHU neram உற்றுப்partha pin mangalaga siriya mul naanகிலும், periya mul paniரெண்டிலும் nirpathai paarthavar mani “naanகு” enru uruthi seithaு kondaar. ini thookam varuvathu சந்தேகம்thaan, dhan udalai appadiye கிடத்திக்kondu ippatiயே “iறந்து vida்டால்” yeppati irukkum enru karpanai seithaவர் antha எண்ணத்தை utharivittu vaazhaவேண்டும், ooyvu petraு paththu varudaங்கள் thaniyaaga vaalnthu vida்டோம், atharkul irappai patri எண்ணுவானேன் ? sattena yennangalai uthari mella ezhunthaு utkaarnthu kondaar.
dhanனுடைய kathaiகளில், kada்டுரைகளில் eththanaiyo dhanனம்பிக்கைகளை வாசகர்களுக்கு வித்திட்டு vittu thaan mattum ippati ninaippathu மடத்தனம் enru thanakkul ennik kondaar. irundhaாலும் yarukkaga vaazha்கிறோம்? entra ennm மேலோங்குவதை avaraal kattuppaduttha mudiyavillai.
oru வேளை dhan thaay partha pennai thirumanam seithaிருந்தால் uravukal நிலைத்திருக்குமோ ? thaane விருப்பப் pattu kooda velai seitha pennai thirumanam seithaு kondathaal intha nilaiyo ? amma அதற்கப்புறம் konja naal நம்மிடம்thaane irundhaாள். ivalukkuம், ammaவுக்கும் oththuk kollathathaal thaane ammaவை “அநாதை vidaுதியில்” vida ventiயதாயிற்று. அதற்கப்புறம் ival mattum ethtnai varudaம் yennaுடன் vaalnthu vida்டாள். naanகைந்து varudaங்கள் irukuma ? padavi uyarvum yennaைvida ஊதியமும் உயர, yennaை thirumanam seithaது anthaஸ்துக்கு kuraichal entra எண்னம் kooda ivalukku vanthu vida்டதே ? yennaுடய sila palakka vazhakkangal kooda ivalukku yennaை பிடிவாதக்காரனாக ooraarukku வரித்துக்காட்டி yennaுடன் vaazha mutiyaathu entra oru kaaranathai தோற்றுவித்து vida்டாளே ? அதற்கப்புறம் ammaவை thedi sendrall aval yennaை vittu sollik கொள்ளாமலே ppoi சேர்ன்ந்திருக்கிறாள். அvaraiயும் meeri pala pala ennangal avar manathil thondra aarambithu vida்டன. வலுக்kada்டாயமாக manathai திருப்ப venti ezhunthaு veliye Vanthavar கொடியில் thongiya oru துணடை eduthu தோளில் pottukkondu KADHAVAI verumanae சாத்தி vittu paathaiyil irangi natakka aarampithaar.
yennangalai மட்டுப்படுத்த parvaiyai sutrilum seluttha aarampithaar. nalla irul irundhaாலும் ‘ vidaியல் ‘ ஆரம்பிக்கு mun yerpadum kulumaiyum antha neratthil காணப்pattathu. ethiril oriruvar paal கேன்களுடன் cycleil ivarai kadanthu sellum bodhu உற்றுப்parthaு sendranar. yaar intha vayathaanaவர்? intha kuliril தோளில் oru thuNdai mattum pottuk kondu kaal pona poka்கில் nadanthu கொண்டிருக்கிறாரே ? கேள்விக்கணைகள் antha paarvaiyil தென்படுவது avarukku புரிந்திருந்தது. athu avarukku manathukkul உற்சாகத்தை kooda alithathu.
kaalகள் அvaraiயும் ariyaamal நாயர் KADAIKKU azhaiththu senrathu. நாயர் appoluthu thaan balai காய்ச்சிக் கொண்டிருந்தவர் ivar vanthu ethiril நின்றவுடன் “எந்தா சாரே iத்தர நேரத்தில”? ivarukku yenna solvadhu enru puriyavillai. oru sirippu mattum siriththu vaithar. நாயர் kaichiya balai oru paaththiraththil எடுத்தவர் athanai mella ஆற்றிய pin irandu kuvalayai eduthu kadaiyai vittu konjam thalli vanthu பாதையோரத்தில் vaithu balai ootriனார். pin eunthu nimidangal appadiye nintravar oru nimidathil ‘ மியாவ் ‘ entra sattham kEddavudan MUGATHIL punnakaiyudan வா..வா enru kuuppida athu ivar vaithiruntha balai mukarnthu soodu illai enru therinthu நாவால் nakki kudikka aarambithathu.
appoluthu ENGIRUNTHO vantha nay ondru வாலை aatti ivar meethu urasa baattilil irundhaு oru sila ‘ பொறைகளை ‘ eduthu neettinaar. nay athai avar kaiyil irundhaு laavakamaai patri சாப்பிட்டது. pin matroru kuvalaiyil vaithiruntha balai nakki kudikka aarambithathu. நாரயணன் வியப்புடன் yenna நாயரே thinamum ithuக varumaa ? aamaa ‘சாரெ’ kadai thiranthathu muthal yee iranduக்கும் balai ootri pinனthaane saar கஸ்டமரை kavanikkum. sollikகொண்டே diiயை kalanthu kaiyil kondu vanthu koduththar.
antha ilam kaalai kuliril soodaana dii avar thondaikul irangiயது sugamaaga irundhaது. kudithu mudiththa pin panam eduthu varathathu gnaapakam vanthaது.. appoluthu thaan சட்டையே potamal தோளில் oru thuNdai mattum சுற்றிக்kondu vanthaது therindhadhu. நாயரிடம் kaasu kondu varavillai enru solla manasu சங்kadaப்pattathu.’muthal ponaியே’ kadanaa ? enru நாயர் mukam சுழித்து vidaுவாரோ ? manathukkul bayam vanthaது. நாயரே enru iழுத்தார்.
thirumpi partha நாயர் ‘ i diiக்கு kaasu vendaa சாரே’ enru thanathu velaiகளை kavanikka aarampithaar. ivarukku manam porukkaamal மன்னிச்சுங்குங்க நாயரே muthal ponaியே ippati ஆயிடுச்சேன்னு வருத்தமா ? ketta நாராயணனை parthaு kada kadaவென siritha நாயர் “ yee டைமுக்கு ithuvarai neengal iவட vanthaில்லா”, vanthaெங்கில் yennaைய ariyum kadai ஆரம்பிச்ச iத்தர வருசம் varai yaan muthal கஸ்டமரிடத்து kaasu மேடிச்sila்லா punnakaiyudan sonna நாயரை வியப்புடன் parthaு ninRaar naaraayanana.
ungaluku kudumbam ondruமில்லையா நாயரே ? kettaதும் “எண்ட நாட்டிலே” எனிக்கு அம்மையும் oru சேச்சியும் undu சாரே, அவமாரு எண்டிடத்து paisa ethuvum எதிர்paarkkaில்ல சாரே, yaan mattum appappa அவட poittu varum.
yenna oru vaazha்க்கை, thinam thinam dii vitru pizhaikkum oruவர் thanakena oru kolkai vaithu dhanனோடு palaருக்கு pankittu koduththu makilchiyaaka vaazha ninaikum bodhu thaan periya ezhuthalar enru sollik kondu palaருக்கு dhanனம்பிக்கையை patri eluthiக் kondu NIRANTHARA varumaaனத்தையும் petrukkondu eppozhuthum yennaைப்patriயே ninaiththu pozuthai poka்கியுள்ளேன், ninaitha pozhuthu avarukke வெட்கமாக irundhaது.
araikul நுழைந்தவரின் vaay avarathu ilamai kaalatthil veLi vantha பிரpala paadal ontrai முணுமுணுத்ததை kandu avarE avar meethu AACHARYAM kondaar.