தமிழ் கவிஞர்கள்
>>
குட்டி ரேவதி
>>
மதுத்தாழி
மதுத்தாழி
என் உடலொரு மதுத்தாழி
நுரைத்த மதுவை விளிம்பின் தருணம் வரை
நிறைத்து வைத்திருப்பவள்
தேனடையாய்த் தொங்கும் நிலவினும்
கனம் நிறைந்த அதன் போதத்தைத்
தூக்கிச் சுமக்கும் இனிய பருவம் என் இரவு
மரத்தின் தேகத்தில் தனியே தொங்கும்
அணிலின் நீண்ட நேர காத்திருப்பில்
என் மதுத்தாழி நிறையும்
தாழிக்குள் அடைந்து கிடக்கும் ஆழியை
குடிக்க முடியாதெனும் திகைப்பில்
அணில் நீண்ட நேரம் தனியே தலைகீழே
மதுத்தாழி நிறையட்டும்
போதையை ஏற்றிக்கொள்ள முடியாத அணில்
தலைகீழே தொங்கட்டும்
உருவத்தை ஒரு பகையாக்கி
அணில் எனைப் பார்த்தவண்ணமே
மண் கிடந்ததொரு கொட்டையை எடுத்துக்
கொறித்துக் கொண்டிருக்கிறது