மழலையாய்
வெற்றுளியாய் தாய்
கருவரையில் வீழ்ந்தாய்.
மெல்லெனவே யாக்கை
கொண்டெ ந்னுமெழுந்தாய்.
ஈரைந்து திங்கள்
இருள் நீரில் மிதந்தாய்;
அவள் உட்க் ஓண்ட உணவின்
மீதியில் வளர்ந்தாய்.
எட்டி உதைத்து வலிகளில்
சுகம் தன் தாய்.
தன்னு யிர்காத் துதுன்னுயிர்
உலகிற்கு தர தாய்.
இறைனாள் குறித்த
நொடியில் 'மண்மீ திருந்தாய்.
மழலையாய்'!
-கவிசதிஷ்
