தனிமை

பொறுமையெனும் எரிமலையின்
கொடுமையெனும் செந்தணல்கள்

தனிமையெனும் தாக்கத்தி பிடித்து என்
வெறுமையெனும்
மெய்க்கதிர் அறுகிறது !

முடமாகிப்போன மூச்சுக்காற்றோடு
ஜடமாகிக்கிடக்கிறேன்
ஜன்னல்வழி நிலாகீற்றோடு ...

பாம்பு புற்றில் பலியாகிப்போன
சுண்டெலியாய் நான்

இருள் அப்பிய இரவுகளில்
தினம் தினம்
ரணம் உப்பிய பிணமாய் !

எழுதியவர் : பிரகாசக்கவி - (20-Oct-13, 1:23 pm)
பார்வை : 465

மேலே