நடுபெஞ்ச்

நண்பர்களே ! உங்கள் அனைவர்க்கும் என் அன்பின் வணக்கங்கள் !!
என்னை குறித்த தகவல் சுருக்கம் : என் பெயர் தன்யா . "படிப்பில் புலி " என்பதோ "அடிமட்டம் " என்ற வார்த்தையோ பொருந்தாத சராசரி வர்க்கத்தை சார்ந்தவள் நான் .
பள்ளி முடிந்து கல்லூரியில் நுழைகையில், ஒரு சிலரைப் போன்று 'கல்லூரி வாழ்வு இனிமையான காலம் ' என்ற எண்ணம் கொண்டிருந்தேன். ஆனால், உள்ளே நுழைந்தபோதோ, அது 'மிகவும் கசப்பான பொழுது' என்ற உண்மையை உணர்ந்து கொண்டேன் .
எல்லோரது வாழ்வை போலவே , என்னைப் போன்ற சிலர் எனக்கு தோழிகள் ஆயினர் .
வகுப்பறையில் ,படிப்பாளிகள் புத்தகப் புழுவாய் உழன்று கொண்டிருக்க, எனது தோழியரும் ஏனைய மாணாக்கரும் அரட்டை அடிப்பதிலும், மடிக்கணினியில் படம் பார்ப்பதிலும் முனைந்திருக்க, நானோ "கவிதை" என்ற பெயரிலும் "சிறுகதை" என்ற பெயரிலும் எதையேனும் கிறுக்கி கொண்டிருப்பேன் .
எழுத துவங்கிய பின் , "எழுத்துலகின் முடிசூடா ராணி" என்ற எண்ணம் கொண்டு ,நான் எழுதியதை நாளிதழ்களுக்கும் அனுப்பத் துவங்கினேன் .
எனது ராசியோ அல்லது என் எழுத்தின் மகிமையோ(!) அறியேன் , நான் எழுதியவை எல்லாம் திரும்ப வந்த வண்ணமே இருந்தது . ஒரு சில காகிதங்கள் குப்பை மேட்டிற்கும் சென்றிருக்க கூடும் ...
ஆயினும் 'விடாமுயற்சியோடு' நான் தொடர்ந்து எழுதினேன் .
அந்த இனிய பொழுதும் மலர்ந்தது ---
என் எழுத்து தொல்லையை தாங்க மாட்டாத புண்ணியவான் ஒருவர், 'பிழைத்து போகட்டும்' என்ற எண்ணத்துடன் என் கவிதையை பிரசுரம் செய்தார் .
இத்தனை நாட்களும் என் முயற்சியை 'வீண்வேலை' என்றுரைத்த சுற்றத்தினர் நடுவே நின்று, பிரசுரம் செய்யப்பட்ட என் கவிதையை அழகுற(!) வாசிக்கத் துவங்கினேன் .
"அதிகாலை பனித்துளி ......"
"இன்னும் என்ன தூக்கம் ? எழுந்திருந்து படி " என்ற என் அன்னையின் கோபம் என்னும் தீயில், என் இனிய கனவு கருகிட ,துயில் கலைந்து எழுந்தேன்.
ஆயினும், தீயினில் கருகிடாது, சிதறிக்கிடக்கும் காகிதத் துண்டுகள் போன்று, என்னுள்ளும் சிறு நம்பிக்கைகக் கீற்று ---
"பகற்கனவு பலிக்கும் என்பார்களே! மெய்தானா ?? "