மலரின் கோபம்
இரவெல்லாம் என்
பட்டு மேனியே
பஞ்சணையாய்
சுகமாய் துயின்று
காலையில் சொல்லாமல்
மறைந்தாய் பனித்துளியே ....!!
நீ துஞ்ச
நான் மஞ்சமானேன் ...!!
ஏனோ வஞ்சம் ...?
வாடிடுதே என் நெஞ்சம் ....!!!
இரவெல்லாம் என்
பட்டு மேனியே
பஞ்சணையாய்
சுகமாய் துயின்று
காலையில் சொல்லாமல்
மறைந்தாய் பனித்துளியே ....!!
நீ துஞ்ச
நான் மஞ்சமானேன் ...!!
ஏனோ வஞ்சம் ...?
வாடிடுதே என் நெஞ்சம் ....!!!