செங்காந்தள் அவிழ்ந்த தருணமொன்றில் -கார்த்திகா

இதய நாளங்களில்
சந்தமிசைக்கும்
நுண்ணிய அதிர்வுகள்

கண் பார்வையில்
உயிர் சிலிர்க்கும் ஓசை

நெருக்கங்கள் துறந்த
மெல்லிய ஏகாந்தம்

மலரிதழ்கள் தீண்டிய
பனிக் காற்றின் பரவச சொற்கள்

பிடிக்குமென சொல்லும்
ஒவ்வொரு முறையும் மறுதலித்து
நிறம் மாறும் வெட்கம்

மூச்சுக் காற்று
திசை தொலைத்திட்ட
பொன் மாலைப் பொழுதொன்றில்
அவன் வருகை
பொய்த்திடவில்லை!!