காதல்
வான கதிர்களின் வண்ண வெளிச்சம் வாழ்ந்து கிடக்குதடி உன் பாற்கடல் சிரிப்பில் சீன சுவர் நீளம் கூட அழகு இல்லை கோலம் போடும் உன் குறுகியதாரிகை கூந்தாலால்.... நீ அணிந்தால் கந்தலும் பந்தாலாகுமடி நம் திருமணத்திற்கு... சிங்கபூர் சென்டும் உன் நருமணத்தால் வெக்க போர் கொள்ளுதடி... மேகத்தில் மறைந்த விமானத்தை போலா உன் பல் வரிசையை உதடு மறைத்து காட்டுதடி உன் கண் இமை முடியில் நூல் கோர்த்தால் அரிய வகை பட்டாடை கிடைக்குமடி... உன்னை செதுக்கி சிலை யாக்கி இருந்தால் சோழன் பேருலக புகழ் பெற்றிருபான்... உன்னை பார்த்த என் கண்கள் திருப்பிபார் என என்னை மிறட்டுதடி... இதற்கு மேலாக நான் எழுதும் ஒவ்வொரு வரியும் உன் அழகெனும் கவிதையுடன் போரிட்டு தோற்று விடுமடி்....
