Translation of இறுதி by சிவநாதன்

1.இறுதி--sivanathaan
வெற்றுத் தாள் உடலில்
நாடி நாளக் கோடு வழி
குருதி வரைகிறது
கிறுக்கல் சித்திரம்
குருஷேத்திர வடுக்கள்
குத்திய பச்சைகள்
குமிழ் குமிழாய் தோலில்
விழுப் புண்ணாய் ...கடையில்
இறக்கும் தறுவாயில்
போர்க் களத்தில்
இளைத்துக் கொண்டிருக்கும்
உயிர்ப் பொம்மையின்
உள்ளிருந்த கபாலப் பானையில்
மிஞ்சிக் கிடக்கும் ஞாபகச் சோற்றை
கிள்ளிக் கொடுக்க மறுக்கும்
குரல் நாண் அகப்பை
வெறும் காற்றோடு போராட
வரண்ட பூமியின்
இருண்ட ஓர் மூலையில்
விளங்கா மொழியில்
பாடும் ஓர் பறவையின்
சோக ஒலி காதை நிரப்ப
வலுவிழந்த கைகளுக்கிடையில்
ஒரு பிடி தாய் மண்
இறுதியாகச் சிறைப்படுகிறது!

My Translation:

THE END


Through his blood vessels and veins
The blood paints an untidy art
In his body becoming a blank sheet!

Like the tattoos printed by the deadly war
Quite a many of Scars and wounds there
Lay scattered on the skin and at last
Deep inside the dying doll.. Alas..!
The fading memories in the skull
Like those remains of the food pot
Left they're unearthed by the failing voice
After battling with the air so harsh!

A strange and sad solo sung by a distant bird
In some corner of that darkening moor
Filled the soldier’s ears just when a handful of mother soil
Got caught in his palm while passing away!