பயம் - சிறுகதை

பயம் - சிறுகதை
“இராமாயி, கதவை நல்லா மூடிக்கோ, யாரு கதவைத் தட்டினாலும் துறக்காதே” எச்சரித்தான் நல்லக்கண்ணு
”ஏனுங்கோ, அமாவாசை இருட்டுல எங்கே போறீங்க?”
”அமாவாசை இருட்டுதானே, நம்ம தொழிலுக்கு தோதா இருக்கும், அதனால, சந்திரபுரிக்கு போறேன், அங்க போனா ஏதாச்சிலும் தேறும்” கிளம்பினான்.
”ஏன்தான் இந்த திருட்டு தொழிலோ, வேற ஏதாச்சிலும் தொழில் செஞ்சு புழைச்சா, கவரைதயா இருக்கும், அதவிட்டுட்டு, திருடி புழைக்கிற ஒன்னையக் கட்டிக்கிட்டு” புலம்பினாள்...
புலம்பல் காதில் ஏற்றிக்கொள்ளாமல், சந்திரபுரிக்கு புறப்பட்டான் நல்லக்கண்ணு.
நல்ல கும்மிருட்டு, டார்ச் லைட் அடித்து, ஒவ்வொரு வீடாய் நோட்டம் விட்டான்.
ஒரு வீட்டின் பின் கதவு திறந்திருக்க ”நல்ல தோதா போச்சு”அப்படின்னு சொல்லிக் கொண்டே, பின் பக்க கதவின் அருகே போனபோது, ”ஏதோ நிழல் தெரிந்தது. அப்படியே நின்றுவிட்டான்.
”இராசாத்தி, முன்கதவு, பின்கதவு எல்லாத்தையும் நல்லா மூடிக்கோ, யாரு கதவைத் தட்டினாலும் துறக்காதே, இந்த அமாவாசை இருட்டுதான் நம்ம தொழிலுக்கு தோதா இருக்கும். அதனால, சூரியபுரிக்கு போறேன், அங்க போனா, ஏதாச்சிலும் தேறும், ஒரு மாசத்துக்கு சாப்பாட்டுக்கு தேத்திடலாம் என்ற அமாவாசையின் குரல் கேட்க….
… அமாவாசை போவதற்குள் நாம் சூரியபுரிக்கு வேகமாக போக வேண்டுமே பயத்தோடு நடையை எட்டிப்போட்டான் நல்லக்கண்ணு, --- கே. அசோகன்.