என் உயிராகிப்போனாய்
மலரின் இதழாய் மனதில் இதமாய் இடம் கொடுத்துவிட்டேன்.
தூரத்தில் துரலாய் தொலைவில் இருந்து தூவினாய் உன் அன்பை நான் பிடித்துவிட்டேன்
காதல் கொண்டு என்னை கடத்திவைத்து அணுஅணுவாய் குடைந்து எடுத்துவிட்டாய்
குறுகிய காலத்தில் குருவிக்கூட்டாய் கூடு கட்டிவைத்தேன் உன் நினைவுகளை
ஏக்கங்கள் ஏணிப்போல உயர்ந்து நிற்க, அதில் உன் பார்வைகள் படிப்படியாக கடந்து செல்ல
உன் பாதச்சுவடுகள் நான் பார்த்துநிற்க,ஏனோ என் சிந்தனை எல்லாம் சிதறிபோனதடி.
நீ சிலையாக இருந்தால் விலை கூறமுடியும் ,ஒரு பிழையாக இருந்தால் குறைக்கூறமுடியும் அன்பே நீ என் உயிராகிப்போனாய் உன்னை எப்படி நான் மதிப்பிட முடியும் .
