ஓர் பிரிவு

ஒரு சிறு பிரிவுக்கூட ஒரு பிறவியாக தோணுதடி;
நீ தாண்டி செல்லும்பொழுதெல்லாம், உன் பார்வை என்னை தண்டித்து செல்லுதடி பெண்ணே...

நாம் கைகோர்த்த நொடிகள் எல்லாம் வெள்ளி கொலுசின் மணிகள்தான்
அதன் ஓசை மட்டும்கேட்டு உன் வாசம் வந்துவிடும் எனக்கு....

தேங்கி நின்ற நம் வாழ்க்கை,ஒரு நாள் தேரில் உலாவும் நம் யாக்கை
அதை நினைத்து நினைத்து நானும் நிலைகுலைந்து துளைந்து போகிறேன் எனோ ...?