சாத்தானின் இயற்பியல்
நெடுகக்கிடந்தது பாதை.
தோளுரசி செல்லச்செல்ல
சுட்டுச்சுட்டு விழுந்தன
ஸ்வரங்களின் மத்தாப்பு.
நீ பார்ப்பதெல்லாம்
காட்சிகளின் ருசியை மட்டும்.
நம் விரல்கள்
பனித்து பற்றிக்கிடந்தது
தொடுவானமாய்...
பேசிக்கொண்டு நடந்தாய்.
பீத்தோவன் தவற விட்ட
குறிப்புக்கள் கிடைத்தன.
என் கனவிலும்
காற்று உலர்கிறது...
சாத்தானின் இயற்பியலா இது?
மஞ்சளாய் குளிர்ந்த அந்தியில்
சஞ்சரிக்கும் பக்ஷிகளின்
புல்லரிக்கும் பயணங்களோ
நம் உலவலின் உணர்வுகள்?
பெயரற்று கிடந்த புல்லில்
உதிர்ந்த உன் வார்த்தைகள்
கோலங்களாய் சூழ்ந்தன.
