சிரிஷ் யாத்ரி--------------ஒரு பயணத்திற்கு என்னதான் தேவை----------------------சமூகம், -------பயணம்------------கடிதங்கள்

ஜெ

புதுவை வெண்முரசு கூடுகையில் மழைப்பாடல் நூல் முடிந்து, வண்ணக்கடல் அலைவீச ஆரம்பித்துள்ளது. இளநாகன் எங்களுக்குள் பயணிக்கிறான். வண்ணக்கடலின் கரையிலேயே இளநாகனின் சித்திரம் மனதில் ஆழப்பதிந்து விடுகிறது, அவன் பாணன் என்பதாலா பயணி என்பதாலா, ஏதென்று அறியாமலேயே அவன் மீது ஒரு பிரேமை.

பாரதத்தின் மைய நிலத்தில், இந்திரன் நகரிலிருந்து ஒரு இளநாகன் கிளம்புகிறான், அவன் ஊர்ப்புறத்தில் பருத்தி வெடித்து பறந்து செல்வதை கண்டு கண்டு அவன் சிந்தை பயணிப்பது ஒன்றே வாழ்வு எனப்புரிந்து வைத்திருக்கிறது. காஷ்மீரம் முதல் குமரிமுனை வரை பயணிப்பது அவனது ஒரு கனவு, ஊர்தி உணவு உறையுள் இவற்றிற்கு பணம் செலவழிப்பதில்லை என்பது அவன் நோன்பு. மீண்டு வா என்னும் தந்தையின் ஆசியோடு அடிவைத்தவன் விரிநிலமெங்கும் மானுடத்தை தரிசித்துக்கொண்டு வருகிறான்.

சிரிஷ் யாத்ரியை நாங்கள் கண்டது நண்பர் மணிமாறனின் அலுவலக வாசலில், எந்தப்பூதம் சுமந்து வந்தது என்று தெரியாது, சரியான இடத்திற்கு சொன்ன நேரத்திற்கு முன்னதாகவே வந்திருந்தார். சிரிஷை பற்றி படித்ததுமே ஒவ்வொருவரும் பெருவியப்புக்கும் அகஎழுச்சிக்கும் ஆட்பட்டோம், அவரை நேரில் கண்டதும் அது பன்மடங்காகியது. மாலை அருகிருந்த புதுவை கடற்கரையில் நண்பர்களுடன் சிறு சந்திப்பு, பின் நண்பர் அரிவீட்டிற்கு சென்று வந்தபின் வில்லியனூரில் ராத்தங்கல்.

சிரிஷுக்கு பயணிப்பது மிகவும் பிடித்திருந்திருக்கிறது, முதலில் இரு நாள் பயணம் துவங்கியவர் இப்போது மாதக்கணக்கில் பயணத்திலேயே இருக்கிறார். அடிக்கடி பையன் எங்கு காணாமல் போகிறான் என்று தெரியாத குடும்பத்தினர் உள்ளூர் பத்திரிக்கையொன்றில் இவரைப்பற்றிய சிறுபத்தி ஒன்றைக் கண்டபின்தான் தெளிந்திருக்கிறார்கள். முதுகில் உள்ள பயணப்பை மலையேற்ற வீரர்களுக்கானது. அதன் எடை பன்னிரெண்டு கிலோவுக்கு குறையாது, இளங்கலை இதழியல் முடித்தவர் முதலில் கிரியேட்டிவ் ரைட்டராக சில மாதங்கள் பணியாற்றிய போது, சிறு அறைக்குள் இருந்து கொண்டு உலகைப்பற்றி எழுதுவதை மனம் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. பின் விளையாட்டுப்பொருட்கள் விற்கும் டெக்கத்லான் நிறுவனத்தில் சேர்ந்த பின் அவர் வாழ்வில் நிறைய மாற்றங்கள். மலையேற்றப் பயிற்சி முகாம்கள், நிறைய மனிதர்களுடனான சந்திப்புகள். பின் பாரதம் முழுதும் ஹிச்ஹய்க்கிங் முறையில் பயணிக்க வேண்டும் என்று கிளம்பி விட்டார்.

அவர் பயண விவரங்களை பகிர்ந்து கொள்வது, சந்தித்த மனிதர்கள் பற்றி, தங்குமிடத்தேவை குறித்து தகவல் அளித்து உதவி பெறுவது எல்லாமே சமூக வலைத்தளங்கள் மூலம் தான். அவர் முழுப்பயணமும் லாரிகள், டிரக்குகள், லோடு வண்டிகள், இருசக்கர வண்டிகளில். ஆரம்ப காலத்தில் சேரவேண்டிய இடத்தில் இறங்கிய பின் சிலர் பணம் எதிர்பார்க்க, இப்போதெல்லாம் சிரிஷ் தன் பயண முறையை ஓட்டுனரிடம் சொல்லி பணம் தரமுடியாது என தெளிவுறுத்திய பிறகே வண்டியில் ஏறுகிறார். செல்லிடம், அதன் நிலஅமைப்பு இவற்றை முன்பே தெரிந்து கொள்கிறார். அந்தந்த ஊரில் உள்ள சுற்றுலாத்தலங்களை பார்ப்பது முக்கியம் கிடையாது, நிலத்தை, மனிதர்களை, கடக்கும் இடங்களை, கவனிக்கிறார். அந்த இடத்தின் கலாசாரத்தை மரபை அறிவதில் ஆர்வம் உண்டு. உணவைப்பற்றி கவலைப்படுவதேயில்லை, கிடைப்பது எதுவாயினும் அமிழ்தெனவே கொள்கிறார் ( மணி முகம்சுளித்த கலக்கியை இறுதித்துளிவரை). நம் நண்பர்கள் ஜெய்ப்பூரில் இறக்கி விட்ட பிறகு, வெவ்வேறு ஊர்வழியே பெங்களூரு, தமிழகத்தில் வேலூர், சென்னை வந்து பின் புதுவை வந்திருந்தார்.

அன்றைய இரவு மிக அழகானது, நள்ளிரவு வரை உரையாடிக்கொண்டிருந்தோம், தென்னகக் கலாச்சாரம், சங்க இலக்கியம், பெரியார், அகழ்வாய்வுகள், காப்பியங்கள், பாரதியார், பிரெஞ்சிந்தியா என மிக நீண்ட உரையாடல், அவருக்கு இன்னும் தெரிந்துகொள்ள விருப்பம் இருக்கிறது. கொற்றவை புத்தகத்தையும் பாரதியார் கவிதைகளையும் பேச்சினிடையே காண்பித்தேன், புத்தகங்களைப்பிரித்து ஆழமுகர்ந்தார், இலக்கிய வாசனைல்லா` தமிழகத்தின் விழுமியங்கள் பற்றி ஒரு எளிய ஆங்கிலப்புத்தகம் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது.

மறுநாள் காலை வில்லியனூரில் திருக்காமீசர் கோவிலுக்கு அழைத்துச் சென்றிருந்தேன். வெள்ளை வேஷ்டி கட்டிக்கொண்டதில் அவருக்கு பயங்கர மகிழ்ச்சி. அங்குள்ள குதிரை வீரர் தூண்களை ஆச்சரியத்தோடு பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். பின் நண்பர் திருமாவுடன் திருவக்கரை கல்மரப்பூங்கா, ஊசுட்டேரி சென்றுவந்தபின் பாண்டிச்சேரியை அவரது பாணியில் சுற்றிவந்தார். மாலை மீண்டும் கடற்கரையில் அதிக நண்பர்களுடன் சந்திப்பு. பின் அடுத்த நாள் காலை சென்றுவிட்டார்.

நண்பர்கள் இளநாகனிடம் கொண்ட செவ்வி பின்வருமாறு

ஏன் தொடர்ந்து பயணிக்கிறீர்கள்?

பயணம், ஒரு புலி குருதிச்சுவையை அறிவது போன்றது, ஒருமுறை ருசி தெரிந்துவிட்டால் பின் விடமுடியாது.



என்றாவது ஏன் இதைத்துவங்கினோம் என வருந்தியதுண்டா ?

ஒரேயொரு முறை, உடல்நலம் மிகவும் கெட்டுப்போனது, வெகுநேரம் தங்குமிடம் எதுவும் கிடைக்கவில்லை, அன்று மிகவும் உளத்தளர்ச்சியுற்றேன். அன்று ஒரு தம்பதி என்னை தங்கள் வீட்டுக்கு அழைத்துச்சென்று தங்க வைத்தனர், என் மனச்சோர்வை நீக்கி நான் என்ன செய்துகொண்டிருக்கிறேன் என்று எனக்கே புரியவைத்தனர், அவர்களுக்கு நன்றி. மீண்டும் அப்படி ஒரு நிலை நேராது என நம்புகிறேன்.



எப்படி இந்த எண்ணம் வந்தது ?

மோட்டார் சைக்கிள் டயரி புத்தகம் படித்தது ஒரு காரணம்



புத்தகம் படிப்பீர்களா ?

என் பயணப்பையில் எப்போதும் புத்தகம் உண்டு. புனைவுகளை விட ,

அபுனைவுகள், சுய சரிதைகள் பிடிக்கும், காந்தியின் சத்தியசோதனை மிகவும் பிடிக்கும்.



எத்தனை காலம் உங்களால் இப்படி பயணிக்க முடியும் ?

அதற்கு வயதும் சூழலும் ஒரு தடை இல்லை என்றே நினைக்கிறேன் , எல்லாக்காலத்திலும் இது சாத்தியமே.



இந்தியாவில் பலரும் பயணிக்கிறார்கள், உங்கள் பயணமுறை மட்டுமே வேறு, இதில் என்ன புதிதாய் இருக்கிறது

ஆம், நான் இதை ஒப்புக்கொள்கிறேன், இருந்தாலும் நான் எனக்காக மட்டுமே பயணிக்கிறேன். என் அம்மாவுக்கு இது பிடிக்கவில்லை என்றாலும் கூட, நான் எனக்காகவே பயணிக்கிறேன், இது ஒருவகையில் சுயநலமே.



உங்கள் வருங்காலத்திட்டங்கள் என்ன?

இந்தப்பயண அனுபவங்களைக்கொண்டு என் முப்பதாவது வயதில் ஒரு படம் எடுக்க வேண்டும். அடுத்து வரும் வருடங்களில், இதே முறையில் உலகத்திலுள்ள வேறு நாடுகளில் பயணிக்க வேண்டும்.



சிரிஷ் என்றால் என்ன அர்த்தம் தெரியுமா என்றார் எங்களிடம், அது ஒரு பூ என்றதும் புன்னகைத்தார். அது ஆயிரம் கரம் நீட்டி உலகை அறியத்துவங்கும் இளஞ்சிவப்பு வாகையினப்பூ,
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Just i was to post a story in the afternoon that " 100kms so far, no rides , totally exhausted, tired, this whole trip was a mistake, was walking since half an hour , sun is harsh, I'm gonna end up somewhere in the desert "
And suddenly a car stopped half a km away , turned back, then came back to me.
Me : "where you guys going? I need to reach sikar, I can't pay , I need a lift"
They : "Hop on, we're going to Jaipur"
This guys are from Chennai. They have most unusual job of making customized grave stones for the west.

They were so humble, gentle and amazing. I in love these people. I decided that I'll travel 250kms today reach Sikar and stay there overnight and hitchhike again to Jaipur in the morning. But in the middle of nowhere I got these people and a direct ride to jaipur.
They offered me லுன்`ch and Tea.
I don't know, how I'm so lucky , what have i done to have this experiences.
Along the way I posted that I need a place in Jaipur... I'm so overwhelmed by responses I've got. A lot of people were sending me msgs, calling me. I was doing nothing just sitting on the comfortable seat of car, sleeping while people were trying to get a stay for me. Its so majestic, magical that everybody wants me to complete this journey without any hurdles. I can't thank you guyz enough.
The guys from Chennai told me that if you don't find anything you can stay with us and have dinner, then tell us some of your stories. And what the driver 'Rakesh' said maid my day - "Bhai ji, koi vyavastha na ho na, to mera room khali hi h"

Finally I got a stay through couch surfing, my stay was 10kms away from the the Chennai guys hostel but they Insisted to drop me till my stop.
Mr. Schthil offered that i must stay with him in Chennai..! I accepted. I had very healthy discussion with him about religion, politics , communism, travelling, literature. Before I left Mr. Shankar hugged me like no one ever did before. He was soo emotional, he told me that "we always wanted to get a backpack and just leave to somewhere without any plans , you are our hope, everyone cannot do everything they wish in their life. BT you're doing it. I'm very happy .
shirish_yaatri
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------சிரீஷும் மதுரையும்
------------------------------
கையில் பணமில்லாமல், வழியில் வண்டிகளிடம் கை காட்டி ஏறிக்கொண்டு இந்தியாவை சுற்றிவரும் சிரிஷ் யாத்ரி பற்றி எழுதியிருந்தேன். நூறுநாட்களுக்கு முன் லடாக்கிலிருந்து பயணத்தைத் தொடங்கி இப்போது கன்யாகுமரி வரை வந்து சேர்ந்து பயணத்தை முடித்திருக்கிறார். கன்யாகுமரியில் நண்பர் ஷாகுல் ஹமீது அவர்களின் நண்பரின் இல்லத்தில் தங்கியிருக்கிறார்.

சிரீஷின் கொள்கைகளில் ஒன்று, பேருந்தில் ஏறுவதில்லை. மக்கள் அளிக்கும் இலவசப் பயணம் மட்டுமே. பேருந்துச்சீட்டு எடுத்துக் கொடுத்தாலும் பெற்றுக்கொள்வதில்லை. உணவு வாங்கிக்கொடுத்தால் உண்பார், ஆனால் கையோடு எடுத்துச்செல்ல மாட்டார். பண உதவிகளை ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார். சென்ற நூறுநாட்களில் ஒருநாள்கூட இந்தியாவின் எப்பகுதியிலும் அவருக்கு வண்டி கிடைக்காமலிருந்ததில்லை. நான் எழுதியபின் தமிழகத்திற்கு வெளியிலேயே என் வாசகர்களால் அவர் அடையாளம் காணப்பட்டார். சென்னை பாண்டிச்சேரி திருச்சி ஈரோடு மதுரை என எல்லா இடங்களிலும் அவர் நம் நண்பர்களை சந்தித்தார்.

ஆனால் ராமேஸ்வரத்திலிருந்து கன்யாகுமரி வருவதற்காக முயன்றவர் ஒருநாள் முழுக்க நின்றும் எவரும் ஏற்றிக்கொள்ளவில்லை. மதுரையிலிருந்தும் எந்த வண்டியும் நிறுத்தவில்லை. ஆகவே முதல்முறையாக பேருந்தில் கைவசம் இருந்த பணத்தில் பயணச்சீட்டு எடுத்து கன்யாகுமரி வரநேர்ந்தது. சற்று உடல்நலம் குன்றியிருக்கிறார்.

உண்மையில் நான் பலரையும் இதைக்குறித்து எச்சரித்திருக்கிறேன். சிரீஷிடம் சொல்லவேண்டும் என நினைத்தேன், அவருடைய நம்பிக்கையை ஏன் கெடுக்கவேண்டும் என சொல்லாமல் தவிர்த்தேன். மையத் தமிழகம், குறிப்பாக மதுரை -ராமேஸ்வரம் வட்டாரம் அன்னியர் மேல் எந்தவகையான பரிவும் கொண்டது அல்ல. பயணிகளுக்கு இந்தியாவிலேயே மிகமிக இடர் அளிக்கும் வட்டாரம் இதுவே. பல பயண நூல்களில் இதை என் அனுபவம் சார்ந்து எழுதியிருக்கிறேன். அதற்கு எவராவது உளம்புண்பட்டு பதிலும் எழுதுவார்கள். இங்குள்ள மக்கள் மட்டுமல்ல பயணிகளை நம்பிவாழும் வணிகர்கள், வண்டிக்காரர்கள், உதவவேண்டிய அரசூழியர்கள் வழிப்பயணிகள்கூட மிகக்கடுமையாகவே இருப்பார்கள். ரவுடிகளின் தொல்லை இருக்கும். சிறுவணிகர்கள் ஏமாற்றுவார்கள், அடித்துப்பிடுங்குவார்கள். மக்கள் எவரும் உதவிக்கு வரமாட்டார்கள். இப்பகுதிகளிலுள்ள சட்டம் ஒழுங்கற்ற தன்மை, பொதுவான குற்றச்சூழல் இந்த உளநிலையை உருவாக்கியதா எனத் தெரியவில்லை.

எதுவானாலும் இறுதியாக தமிழகத்தைப் பற்றிய இந்த உளச்சித்திரம் சிரீஷிடம் எஞ்சுவது, என்றும் அவருடைய பயணக்குறிப்புகளின் ஒருபகுதியாக இது நீடிக்கும் என்பது சற்று சங்கடம் அளிக்கிறது.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ஜெ
மின்னஞ்சல்
21.2.2019
---------------------------------------
தொகுப்பு

வான் VAAN

ஜிமெயில் இணைய தளம் :------- velayuthamavudaiappan

248 Chinthamathar Pallivasal St Kadayanallur627751

India