கலகலப்போ கலகலப்பு.........

லண்டனில் சுமார் மூன்று வருடங்கள்,
ஐடி துறையில் பணிபுரிந்து,
புது வீசா எடுக்க என் சொந்த ஊரானா,
சென்னைக்கு வந்துள்ளேன்.

வந்த இடத்தில் என் ஹிட்லர்
அப்பா, கார் லைசென்சு எடுத்துத்
தொலைஞ்சாலென்ன? என்று
விடாமல் தொன தொனத்ததால்,
ஒரு போராளி போல் இன்றைய
தினத்தில் போராடப் போகிறேன்.

காலை பத்து மணிக்கு,
படுகையில் இருந்து,
பாய்ந்து எழுந்து,
அவசர அவசரமாக,
பல் தேய்த்தும் தேய்காமலும்,
முகம் கழுவியும் கழுவாமலும்,
தலை முடியை கையால் கோதி,
கிடைத்த கசங்கிய டி-சர்ட்டை மாட்டி,
அணிதிருந்த டிராயரோடு,
ஆடோ பிடித்து, ஒன்பது மணிக்கான,
ட்ரிவிங் லைசென்சு தேர்வுக்கு ஓடினேன்.

தேர்வு இடத்தில், தேர் கூட்டம்.
இவர்களெல்லாம் லைசென்சு எடுக்க
வந்தவர்களா? இல்லை எடுப்பவர்களை
கண்டு களிக்க வந்தார்களா?
என்ற சந்தேகம் வந்தது.

தம்பி கோவாலு என்ற சத்தம் கேட்டு,
திரும்பி பார்த்தால், ட்ரிவிங் ஸ்கூல்
அண்ணாச்சி அசோக்.

ஏம்பா லேட்டுன்னு கேட்டு
எச்சிலைத் துப்பினார்.
எதிர் காத்தால் அவர் எச்சில்,
என் இடது கையை நனைத்தது.
பரவாயில்லை என்று டிராயரில்
துடைத்துக்கொண்டேன்.

இன்ஸ்பெக்டர் வந்தாச்சா என்று
வினவினேன்.
அவர் வரும்போதுதான் வருவார்,
என்று திரும்பவும் எச்சிலைத் துப்பினார்.
இந்தமுறை உஷாரான நான்,
கைகளை மேலே தூக்கினேன்,
ஆறடி உயரமென்பதால்,
அருகில் இருந்த பூவரசமர விழுதில்,
விரல் பட்டு வீங்கியது.
பாத்துடா தம்பீன்னு பக்கத்துல வந்து
பொளுசுன்னு துப்பினார்,
நான் கண்களை இருக்க மூடிக் கொண்டேன்.

அப்ளிகேசன் பூர்த்தி செய்யும்போது,
கிஷோர் என்ற நண்பர்,
தம்பி அப்பளை பண்ணும்போது,
லாரி லைசென்சும் சேர்த்து வாங்குற
மாதிரி பாருங்கோன்னு அறிவுரை சொன்னார்.
ஒன்றும் புரியாததால், என் என்று கேட்டேன்?
தனக்கு தெரிஞ்ச லாரி ஆபீச்ல வேலை வாங்கித்
தரேன்னு சொன்னார்.
நான் அப்படியே அவமானத்துல அமுங்கிப் போனேன்.

இன்னொரு நண்பர் சரவணன்.
பெர்மிட் லைசன்சு வாங்குவது
நல்லது என்றார்.
நீங்க வாங்குலையா, என்று கேட்டதற்கு?
அதற்கு பத்தாவது பாசாகி இருக்க வேண்டுமென்றார்.
கொஞ்சம் சந்தோசமாக இருந்தது,
கடைசியில் இவராவது நான் பத்தாவது
படித்தவன் என்று நினைகிறாறே என்று.

எப்படியோ இன்ஸ்பெக்டர் கோகுலக்ரிஷ்ணன் வந்தார். கூட்டத்தில் இருந்த பத்துப் பேரை அழைத்து, எட்டு போடச் சொன்னார்.
முதலில் சென்ற மூவரும் போட்டனர்.

நான்காமவர் ரங்கா, பாதி வட்டத்திலேயே,
தரயில் பாதம் பதித்தார்.
புத்திசாலியா தெரியிரப்பா, இப்படி
தப்பு பண்ணிடையே, சரி கேள்விக்காவது
பதில் சொல்லுன்னு கேட்டார்.

வலது பக்கம் செல்ல, என்ன செய்வ?
வலது கை காட்டுவேன்.
இடது பக்கம் செல்ல, என்ன செய்வ?
இடது கை காட்டுவேன்.
நேரா செல்ல, என்ன செய்வ?
நேரா கைய காட்டுவேன்னு சொன்னார் ரங்கா.
கடுப்பான இன்ஸ்பெக்டர்,
அப்படியே நிக்காம, நேரா போயி,
அந்த அரச மரத்துல முட்டிகோன்னு
சொல்லி, அடுத்தவன கூப்பிடார்.

வந்த சுதாகர் ரொம்ப சின்ன பையனா தெரிஞ்சார்.
தம்பி நீ வண்டி ஓட்டவேண்டாம்,
கேள்விக்கு மட்டும் பதில் சொல் என்றார்.
அதாவது ஆல் இல்லாத ரயில்வே
கிராசிங் பார்த்தால், என்ன செய்வாய்?
ரொம்ப யோசிச்ச சுதாகர்,
எங்க அம்மா அந்த மாதிரி
இடத்துகெல்லாம் விடமாட்டாங்க சார்ன்னு சொன்னான்.
பொலேர்ன்னு கண்ணத்துல விட்டு,
போய்ட்டுவா சாமின்னு இன்ஸ்பெக்டர்
அனுப்பிவிட்டார்.

இன்ஸ்பெக்டர் எங்கபக்கம் திரும்பி,
நாலு பேர் காருல ஏருங்கோன்னு சொன்னார்.
திபு துபுன்னு நாங்க ஏறினோம்.

மொதல்ல ஆனந்த,
கார ஸ்டார்ட் பண்ணி,
ஒட்ட ஆரம்பித்து,
இரண்டு கீர் தாண்டி,
மூணாம் கீரில் வண்டி ஓடிக் கொண்டிருக்க,
இன்ஸ்பெக்டர் நியுட்ரல் செய்ய சொன்னார்.
அவசரத்தில் ஆனந்த கீரை மாத்த முனைதார்.
மொதல்ல க்ளட்ச்ச அமுத்துப்பான்னு, பொறுமையா சொன்னார்.
ஆனந்த கீழே குனிந்து க்ளட்சை தேட ஆரம்பித்தார்.
இன்ஸ்பெக்டர் காலரை பிடித்து இழுத்து,
கீழே இறங்கி தேடச்சொல்லி, அடுத்தவனை அழைத்தார்.

ராஜேஷ் ஸ்டார்ட் செய்தார்.
முதல் கீர் போட்டார்,
இன்ஸ்பெக்டர் வழி மறுத்து,
காரை இன்ச் இஞ்சாக நகர்த்த சொன்னார்,
மேலும் ஒரு இன்ச் எவ்வளவு இருக்கும் என்றார்.
யோசித்த ராஜேஷ், கொஞ்சம் எட்டிப் பார்த்து,
சார் கார் முன்னாடி ஒரு கல்லு தெரியுது
பாருங்க அவளோ தூரம் இருக்கும் என்றார்.
ஆத்திரம் அடைந்த இன்ஸ்பெக்டர், நீயெல்லாம்
என்னத்த படிச்சு கிளிச்சயோன்னு இறக்கி விட்டார்.

அடுத்தவர் விவேக். எங்கள் காரின் பின்னாலே
அவர் சொந்த காரில் வலம் வந்தவர்.
இப்போது இந்த காரில் ஏறினார்.
அமர்ந்தவுடம், கார் சீட்டை சரி செய்தார்,
உல் கண்ணாடியை சரி செய்தார்,
வெளிக் கண்ணாடியை செய்தார்,
சீட் பெல்ட் எங்கே என்று கேட்டார்.
இன்ஸ்பெக்டர் ஒரு கையை மேலே
தூக்கி முதல்ல வண்டிய ஓட்டுன்னு சொல்லாம சொன்னார்.
முதல் கீர் போட்டு எடுக்கும் போது,
வண்டி திமிறி திமிறி நின்றது,
இறங்கி போய்விடு என்றார்.
சார் நான் ரெண்டு வண்டிக்கு ஓனர் என்றார் விவேக்.
ஒனர்ணா ஓரமா போயி நில்லு,
குறுக்க குறுக்க பேசாத என்றார்.

அடுத்து வந்தவர்,
சார் நான் மணி, ஒரு எம் என் ஷி ல
மேனேஜெரா இருக்கேன் என்று
பேசிகொண்டே வண்டி ஓடினார்.
பேச்சு மும்மாரத்தில் எதிரில்
வரும் மாட்டை கவனிக்கவில்லை.
மேனேஜெர் மாடு, எரும மாடு மேனேஜெர்,
என்று நான் கத்தினேன்,
மணி பதரி, யு டர்னில் மோதி நின்றது.
இன்ஸ்பெக்டரின் தொப்பை,
டாஷ் போர்டை நசுக்கியது.

கடைசியா சென்றேன் நான்.
என் போறாத நேரம் யு டர்னில்
இருந்து வண்டியை கிளப்ப வேண்டும்.
எப்படியோ கீர் போட்டு,
சுனாமி வேகத்தில் வண்டியை கிளப்பினேன்,
கடவுள் புண்ணியத்தில் வண்டியும் ஓடியது.
களைப்பில் இருந்த இன்ஸ்பெக்டர்
போதும் நிறுத்து என்றார்.
அவரைக் கொஞ்சம் கவர நான் ,
சார் இன்டர்நேஷனல் லைசென்சு எடுக்க
என்ன வேண்டும் என்றேன்,
என்னையும் என் உடை அலங்காரத்தையும்
மேலும் கீழும் பார்த்த அவர்,
அதற்கு முதலில் பாஸ்போர்ட் வேண்டும்
என்று சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தார்!!!!