மரணத்தின் பக்கங்கள் ---- பகுதி 1
ஒரு மாபெரும்
புனிதப் பயணத்தில்
ஒரு தொடர்கதையின்
முகவுரைகள்
இங்கே
அஸ்தமனம் ஆகின்றன!
சில மணி பொறுமைகள்
பல நேரத் தியாகங்கள்
அனுபவப் பாடங்கள்!
காலம் ஒரு
கண்ணாடிக் கூடு!
வேகமாய் நடந்தால்--
உடைந்து
நெஞ்சில் குத்துகிறது!
மெதுவாக நடந்தால்
வழுக்கி விடுகிறது.
என்ன செய்வது?
மெல்லத்தான்
படியேற வேண்டியுள்ளது!
ஏனெனில்
வாழ்க்கை ஒன்றுதான்
சொந்தமானது!
அனுபவங்கள் மட்டுமே
சுயமானது!
முயற்சி துணை கொண்டு
மட்டுமே
முன்னேற வேண்டியுள்ளது!
நேரத்தின் உதவி
தேவைப்படுகிறது!
அதற்கும் அடிபணிதல்
அவசியமாகிறது!
ஓநாய்களின்
கூக்குரல் நடுவில்
மனது களைப்படைகிறது!
ஓய்வெடுக்க எண்ணி
தனிமையை நாடி
கல்லறையை தேடுகிறது!
அங்கோ---
மயான அமைதியின்
ஆர்ப்பாட்டக் கூச்சல்!
உணர்ச்சிகளின் எல்லைகள்
மனிதனை
மடையன் ஆக்குகின்றன!
எல்லைக்கப்பால்
ஒன்றும் இல்லாததால்
சில துயரங்களை மறப்பதற்கு
பல தியாகங்களில் சுகம் பெற
மனிதன் தாயாராகி விடுகிறான்.
அதில் அவனுக்கு
களைப்பே தெரிவதில்லை!
ஆனால்
வெற்றிப் படியின்
ஓரடிச் சறுக்கல்கூட
மலைப்பாய் தெரிகிறது!
