அம்மா
என்
முதல் உறவே...
உதட்டு
உச்சரிப்பின்
முதல் வார்த்தையே...
உன்னுள்...என்னை
உறைய வைத்தாய்...
பின்
மருத்துவ முடிவினில்
முகம் மலர்ந்தாய்...
அன்று
தாய்மை பிறந்தாய்...
உந்தன்
இதயத்துடிப்பினை
உணரச்செய்தாய்...
எனை
எலும்பொடு சதையாய்
வளரச்செய்தாய்...
எனக்கென வேண்டி
நீ...உண்றாய்...
என் ஒவ்வொரு
அசைவிலும்
அகம் மகிழ்ந்தாய்...
நீ...
தொட்டுணரும்
நேரம் தனில்
மகிழச்செய்தாய்..
ஒரு
கொடியின் பிடியில்
எனை
மிதக்கச்செய்தாய்...
நீ
திணறி விடும்
மூச்சுக்காற்றில்
தாய்மை தந்தாய்...
மனிதம் மீறிய
வலியதில்
எலும்புகள் நொறுங்க
தொப்புள் கொடி அறுத்து
உலகின் வெளிச்சம்
காட்டினாய்...
பின்
உச்சி முகர்ந்தாய்
உந்தன்
உள்ளம் மகிழ்ந்தாய்...
பகலினில் தூங்கி
இரவினில் விழித்து
உந்தன்
தூக்கம் தொலைத்தாய்...
உந்தன்
அன்பின் அரவணைப்பில்
அகம் மகிழ்ந்தேன்...
