உள்ளுவதெல்லாம் உயர்வுள்ளல்.

உள்ளுவதெல்லாம் உயர்வுள்ளல் அத்தோடும்
அள்ளுதல் உள்ளத்தாலும் தூயதாகட்டும்.
உள்ளம் ஆசு தள்ளிடில்
கொள்ளும் மனதின் தெளிவினில்
துள்ளும் நல்லொழுக்க எண்ணங்கள்.

இல்லத்தில் இந்நிலை உலாவினால்
செல்வங்கள் அடியொற்றும் நிலையாகும்.
நல்ல எண்ணங்கள் அத்திவாரம்.
நல்வழிக்குப் பொய்யறு நிலையுறுதி.
அல்லல்லழிக்கும் உண்மை பேசுதல்.

உயர் குறிக்கோள் உள்ளத்திற்கு
அயர்வற்ற ஊக்கம் தரும்.
துயரற்ற வெற்றியாளர் அனுபவம்
நயமுடன் தேடி அறி.
வியப்புறு வெற்றி பெறுவாய்.

நோக்கம் ஒன்று நிறுவு!
ஆக்கமுடன் குறி நோக்கு!
ஊக்கமாய் நகருதல் அவசியம்!
தேக்கமற்ற ஏக்கம் தயக்கம்
விலக்கியடியெடு வ

மேலும்

நீங்காத நினைவுகள்.

என்னுயிர் படைத்த பிரம்மாக்கள்
இன்பத் தாய் தந்தையர்
பண்பு பாச உடன்பிறப்புகள்
என்றுமேயுடனிருந்து என்னைச் செதுக்கியவர்கள்.
இன்னும் கனவிலவர்களைக் காண்பதில்
ஆனந்தம் நீங்காத நினைவுகளென்பதே.

எல்லையற்று இருபது வருடங்கள்
ஆனந்தித்த ஊர், கோயில்
வெள்ளி கூட்டுப் பிரார்த்தனைகள்
நட்புகள், ஞானமூட்டிய கல்வியகம்
இன்றாடும் இன்பத் தமிழ்
அடிப்படை அத்திவாரமங்கு தானே!

-அ- தொடங்கியகண்ட சொற்பொழிவு
வரை அச்செழுத்தாயெழுதிப் பெற்ற
பாராட்டுகள், ஆறாம் வகுப்பிலிருந்து
மூன்று வருட விடுதிவாழ்வு
வாழ்வு அனுபவங்களைத் தெளிவாக்கியது.
என்பது நீங்காத நினைவுகள்.

இவ்வின்ப நினைவு முகில்கள

மேலும்

கற்றது கையளவு

கற்றது எமது கையளவாம்.
கற்க வேண்டியது கடலளவே.
கற்றவர் கற்றபடி நடந்தால்
கற்பதில் வெகு அருத்தமுண்டு.

கற்றவன் கல்வி செல்லுமிடமெல்லாம்
கற்பூரம் போல் மணக்கும்.
கற்க கசடறக் கல்லென்றார் வள்ளுவர்.
கற்பக தருவாம் சிறந்த கல்வி

கற்பனா சக்தியும் கல்வியும்
அற்பமல்ல. மா கவிஞனாவான்.
கற்றிட வயதில்லை காலகாலமும்
கற்றிடலாம் கடல்கடந்து புகழடையலாம்.

கற்றோர்க்குச் செல்லுமிடமெங்கும் சிறப்பு.
கற்பதற்கின்று பணம் பெறும்
அற்ப கூட்டங்கள் மலிந்து
கற்றலென்பது ஏழையெட்டா நிலையானது.

கற்கக் கற்க ஆசை பெருகும்.
குற்றமற கற்கை நன்று.
கற்றல் கண்களிரண்டு போல்
நற்தவ வாழ்வில் பயன் தரும்.

ப

மேலும்

நீயென் கண்ணுக்குள் நிலவே
(கடைசி வரி:- கண்ணுக்குள் நிலவு)


*

எண்ணுக்குள் எண்ணாய், எழுத்துக்குள் எழுத்தாய்
மண்ணுக்குள் வேராயென் மனதோடு தூராய்
எண்ணுதலிலும் எப்போதும் என்னோ டிருப்பவனே
மண்ணிலே நாமிருவருமெமக்குக் கண்ணுக்குள் நிலவே!

*

அன்பில் நாமொருவருககொருவர் சுமை அல்ல.
இன்ப நினைவுகளைப் பகிர்ந்து மகிழ்ந்து
நன்றாகக் கை கால்களையசைத்துத் தெம்பாக
இன்னலற்று இருப்போம் கண்ணுக்குள் நிலவே!

*

உடலில் பல மாற்றமானாலும் எம்முற்சாகப்
படலை திறந்து மனதிலிளமையாய்க் களிப்போம்.
உடலுறுப்புச் செயலின் குறைவே முதுமை.
திடமாயியற்கையோடிணைந்து நல்லுணவோடிருப்போம் கண்ணுக்குள் நிலவே!

*

முதுமைப்

மேலும்

வாழ்வியற் குறட்டாழிசை. 8

பொறாமை.



பிறரின் உயர்வால் பெருமையுறும் மனம்
கறளெனும் பொறாமை அற்றது.

பொறாமை துறவாமை பெருங் கேடு
அறவே அதையழித்தல் மேம்பாடு.

வீழ்த்தும் பொறாமையால் சிறப்புறுவது எம்
வாழ்வமைச்சு எனும் அறம்.

பண்பற்ற மனதில் ஆற்றாமை, தாளாமை,
ஏற்காமை பொறாமை ஆகிறது.

பண்புடை மனம் பொறாமை தரும்
மைகளை அறிவால் வெல்கிறது.

பொறுமையெனும் அருமையான குளிர் சாரல்
பொறாமைத் தீயை அணைக்கும்.

எதையோ எப்படியோ வெல்வதிலும் உனை
வதைக்கும் பொறாமையை வெல்!

மாறாத நட்பை மனதில் பேணினால்
பொறாமைப் புகை புகையாது.

பொறாமை மானம் வெட்கம், ரோசம்
பார்க்காது பல்லை இழிக்கும்.

ஆங்காரம், ஆவ

மேலும்

தன்மானம்.

தன் மீதுடைய தன் மதிப்பு
தன்மானம் சுய கௌரவம் சுயமதிப்பு.
தன்மான நெஞ்சமென்றும் தாழ்விலா வானம்.
தன்னகத்து ஆளுமைத் தன்னம்பிக்கையே பலம்.

மனிதனோடொட்டிப் பிறந்தது தன்மான உணர்வு.
தனித்துவமானது மதிப்பானவுயிருக்குச் சமமான உணர்வு
இனிதானது இறுதி வரை உயிர்த்தெழுமுணர்வு.
இன்றியமையாத சிறப்புக் கொண்டது தன்மானம்.

சுயஅறிவு உயர்த்தல் சுய உழைப்பும்
சுயமதிப்பு பெருக்கும் சிறந்த சன்மானம்.
சுயமானம் பிறர் அனுதாபங்களை நிராகரிக்கும்.
தன்மானம் தீய செயல்களால் சுவீகரிக்கப்படும்.

மனிதனின் தன்மானம் பெறுமானம் மிக்கதென்று
மக்கா நகரப் புனிதத்திற்கு நிகராமென்று
மதித்து உவமித்தார் நபிகள் நாயகமன்ற

மேலும்

இறைவனின் அருட் கொடை


உறைவிடம் முதல் அனைத்துமாகியது
குறைவின்றி எமக்குக் கிடைத்தது.
திறையான ஒழுக்கம் தேவையாகிறது.
இறைவனின் அருட்கொடை அளப்பரியது.

பெற்றவரெனும் பொன்னுறவு முதலாக
பொற்கிழியாக மழலைகள் உறவாக
கற்றுத் தேறி உற்றவரோடிணைவாக
ஏற்றமுடனிவை இறையளித்த அருட்கொடை.

அளவற்ற ஆசையைக் கொத்தாய்
உளமெனும் சிற்றிடத்தில் வைத்தாய்
அளவற்ற அருளாளனே முத்தாய்
அளந்தளிப்பாய் உன் அருட்கொடையை.

என்னரிய பிறவியொரு அருட்கொடை.
நின்மலமான அங்கங்கள் பெருங்கொடை
இன்னமுத இயற்கை அருங்கொடை.
நன்மையாய் வாழ்தலே சுபவிடை.

அல்லாவின் அருட்கொடை இஸ்லாம்.
இயேசுவின் அருட்கொடை கிறீஸ்தவம்.
சிவனின் அருட்கொடை சைவம்

மேலும்

ஊமை கண்ட கனவு

திண்மை இதயத்துக் கனவுக்குள்
உண்மை மறைகிறது ஊமைக்குள்.
எண்ணவலை பின்னியும் நீருக்குள்
சின்னக் கூழாங்கல்லாகக் கனவு.

விரித்துக் கூற இயலாதது
விழலுக்கு இறைத்த நீரது
விரிவு அற்ற தவிப்பது
விடிவற்றது ஊமையின் கனவது.

ஊக்கப்பாடற்ற பலர் ஆசைகள்
ஊழ்வினை எனும் பெயரில்
ஆக்கப்பாடின்றி ஊர் அறியாமல்
ஊமை கண்ட கனவாகிறது.

பணமில்லா ஏழையின் கல்வியும்
தனமில்லாப் பெண்ணின் திருமணமும்
குணமில்லாக் குடிகாரன் இல்லறமும்
மணமற்ற ஊமைக் கனவாம்.

இசைவான பொருளாதாரம் இன்றி
அசைபோட்ட என்னாசையும் குன்றி
இசையரசி ஆகுமென் கனவு
ஊமை கண்டதான கனவு.

துழையற்ற ஊசியாய் ஒரு
முளையற்ற நிலமாய் ஒரு
குழை

மேலும்