மத்திய அரசின் தேசிய குழந்தைகள் அறிவியல் மாநாட்டில் பங்கேற்பதற்காக, காஞ்சிபுரம் ஆட்கோ அவென்யூவில் தமிழ்நாடு அறிவியல் இயக்கம் சார்பில் நடைபெறும் சர்.சி.வி.ராமன் துளிர் இல்ல மாணவர்களான லெஷ்மி, தரணி, செந்தமிழ்ச்செல்வன் ஆகியோர் நகரில் சரியான கட்டமைப்பு இல்லாததால் மாற்றுத் திறனாளிகள் அடையும் சிரமங்கள் குறித்து ஆய்வு செய்தனர்.    ஆய்வில் பெரும்பாலான கட்டமைப்புகளில்  மாற்றுத்  திறனாளிகளுக்கு வசதிகள் இல்லை.   சாலைகளின் நடைமேடை பலர் ஆக்கிரமித்துள்ளதால், சாதாரண மனிதர்கள் வாகனம் செல்லும் சாலைப்பகுதியில் இறங்கி எளிதாக கடப்பதாகவும், தங்களால் இயலவில்லை என்றும் மாற்றுத் திறனாளிகள் கூறுவதாக தெரிவித்தனர்.  குறிப்பாக அலுவலகம், மருத்துவமனை, வீடுகள், வணிக கடைகள் அனைத்திலும் முகப்பு வாயிலின் படியை கடப்பதிலும், அடிக்குமாடி படியினை கடப்பதிலும் சிரமப்படுகிறார்கள். கழிவறைகளை பயன்படுத்துவதிலும் சிரமப்படுகிறார்கள்.  நடைமேடை, பேருந்து நிறுத்தம், பேருந்து நிலைய பயணியர் அமரும் இடம் இவைகளின் கட்;டமைப்புகளில் முகப்பில் ஏறும்போது சிரமப்படுகிறார்கள்.  கோவில்கள் முகப்பு படிகள் மாற்றுத் திறனாளிகள் ஏற வசதியாக இல்லை.  அதேபோல் ஆலயங்களின் உட்புறம் நுழைவாயில்கள், தரிசன வழிகளை கடப்பது  கடினமாக உள்ளது என்றும், அவைகளில் மாற்றங்கள் வேண்டும் என்றும் கூறினர்.    எனவே இக்கட்டமைப்புகளில் மேற்கொள்ளப்பட  வேண்டிய மாற்றங்கள் குறித்து கேட்டபோது, வணிகக் கட்டடங்கள், அலுவலகம், கல்வி நிலையங்கள், மருத்துவமனைகள், திரையரங்குகள் மற்றும் வீடுகள் ஆகியவற்றில்,  சாலையில் நடந்து செல்ல அமைக்கப்பட்டுள்ள நடைமேடைகளில் வணிக்கடைகள், கேலிக்கை கட்டடங்கள் உட்பட பலர் ஆக்கிரமிப்புகள் செய்துள்ளனர்.  அதனால் சாதாரணமாக நடந்து செல்பவர்கள் வாகனங்கள் செல்லும்  சாலைகளில் இறங்கி கடந்து செல்கிறார்கள்.  ஆனால் ஊனமுற்றோர்கள் வாகனம் செல்லும் சாலையில் செல்வது கடினம்.  ஆகையால் நடைமேடையில் ஏற்பட்டுள்ள ஆக்கிரமிப்புகள், பழுதுகளால் சிரமப்படுகிறார்கள்.  ஆக்கிரமிப்புகள் அகற்றப்பட வேண்டும்.  நடைமேடையில் ஏறுவதற்கு வசதியாக பக்கவாட்டு அமைப்புகள் சாய்வு தளத்தில் தரைவரை இறங்க வேண்டும்.  நடைமேடையின் பக்கவாட்டில் பிடிப்பு கம்பி பொருத்தப்பட்டு, அதில் கண்பார்வையற்றோருக்கு பயன்படும் விதத்தில் சில குறியீடுகள் அமைக்கப்பட வேண்டும்.  அதாவது மாவட்டம், அப்பகுதி, செல்லும் தெரு, அடுத்த தெரு, எந்த திசை கண்பார்வையற்றோர் தொட்டு உணரும் விதத்தில் சில குறியீடுகள் கொடுக்கப்பட்டு, அதில் பதியப்பட வேண்டும்.  அப்படி பதியப்பட்டால் அதனை தொட்டு உணரும் கண்பார்வையற்றோர் எந்த மாவட்டத்தில் எந்த இடத்தில் உள்ளோம் என்பதை அறிவர்.  அடுத்து எந்த பகுதிக்கு எந்த திசையில் செல்கிறோம் என்பதையும் உணர்வர்.   ரயில்வே நிலையங்களில் உள்ள முகப்பு நுழைவாயில் படிகள், ஓவர்பிரிட்ஜ் மற்றும் சப்வே படிகட்டுகளில் ஏற சிரமப்படும் மாற்றுத் திறனாளிகள் கடப்பதற்கு வசதியாக சாய்வு தளமாக அமைக்கப்பட வேண்டும்.   அடுக்குமாடி கட்டடங்களில்  மாற்றுத் திறனாளிகளின் வசதிக்காக கட்டாயம் (வீடுகளில் குறைந்தது 2 மாடிக்கு, அலுவலகம், வணிக கடைகள், தொழிற்சாலைகள் என்றால்  ஒரு மாடி என்றாலே) லிப்ட்; வசதி இருக்க வேண்டும்.  அதில் எத்தனையாவது மாடிக்கு வந்துள்ளோம் என்பதை குறிக்க வசதியாக ஒளி-ஒலி அமைப்பு இருக்க வேண்டும். கண்பார்வையற்றோருக்கு ஒலி அமைப்பு சவுண்ட் மூலமும், காது கேட்காதவர்களுக்கு ஒளி அமைப்பு கலர்லைட் மூலமும் எந்த மாடிக்கு வந்துள்ளோம் என்பதை வெளிப்படுத்தும். கழி;வறைகளில் கால் ஊனமுற்றோர்கள், கண் பார்வையற்றோர்கள் உட்பட  பயன்படுத்துவதற்கு எதுவாக கட்டமைப்பு வேண்டும். அரசு அலுவலகங்களில் வரிசைக்குரிய அமைப்பில் மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கு தனி வழி வேண்டும். அப்படி இருந்தால் சாதாரண மக்களோடு மிதிப்படமாட்டார்கள்.   அரசு சார்பில் கட்டடங்களுக்கு அனுமதி வழங்கப்படும் போது, மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான வசதிகள் ஏற்படுத்தப்பட விதிகள் அமைக்கப்பட்டு, அதன்படி கட்;டமைப்புகள் ஏற்படுத்தப்பட்;டுள்ளதா? என்பதை உறுதிப்படுத்தப்பட வேண்டும். மக்களும்  மாற்றுத்  திறனாளிகளுக்கு ஏதுவாக அவரவர்  வீடுகளின்  கட்டமைப்புகள் அமைக்கப்பட விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும். அரசு கட்டுப்பாட்டில் உள்ள கட்டமைப்புகளில் மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கு வசதிகள் ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும். மருத்துவமனைகளில் மாற்றுத் திறனாளிகள் வந்து செல்ல வசதியான கட்டமைப்புகள் இன்னும் ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும்  என கூறினர்.  ஆய்வினை தொடர்ந்து மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கு உதவும் வகையில் விழிப்புணர்வு துண்டுபிரசுரம் அச்சடித்து, பொதுமக்களிடையே வழங்கியுள்ளனர். மாவட்ட ஆட்சியர் குறைதீர்க்கும் பிரிவில் மனு அளித்து, அப்போது மாவட்ட வருவாய் அலுவலரிடம் அரசு சார்பில் நடவடிக்கை எடுக்கும்படி ஆய்வு குறித்து கலந்துரையாடியுள்ளார்கள்.       

                    மத்திய அரசின் தேசிய குழந்தைகள் அறிவியல் மாநாட்டில் பங்கேற்பதற்காக, காஞ்சிபுரம் ஆட்கோ அவென்யூவில் தமிழ்நாடு அறிவியல் இயக்கம் சார்பில் நடைபெறும் சர்.சி.வி.ராமன் துளிர் இல்ல மாணவர்களான லெஷ்மி, தரணி, செந்தமிழ்ச்செல்வன் ஆகியோர் நகரில் சரியான கட்டமைப்பு இல்லாததால் மாற்றுத் திறனாளிகள் அடையும் சிரமங்கள் குறித்து ஆய்வு செய்தனர்.    ஆய்வில் பெரும்பாலான கட்டமைப்புகளில்  மாற்றுத்  திறனாளிகளுக்கு வசதிகள் இல்லை.   சாலைகளின் நடைமேடை பலர் ஆக்கிரமித்துள்ளதால், சாதாரண மனிதர்கள் வாகனம் செல்லும் சாலைப்பகுதியில் இறங்கி எளிதாக கடப்பதாகவும், தங்களால் இயலவில்லை என்றும் மாற்றுத் திறனாளிகள் கூறுவதாக தெரிவித்தனர்.  குறிப்பாக அலுவலகம், மருத்துவமனை, வீடுகள், வணிக கடைகள் அனைத்திலும் முகப்பு வாயிலின் படியை கடப்பதிலும், அடிக்குமாடி படியினை கடப்பதிலும் சிரமப்படுகிறார்கள். கழிவறைகளை பயன்படுத்துவதிலும் சிரமப்படுகிறார்கள்.  நடைமேடை, பேருந்து நிறுத்தம், பேருந்து நிலைய பயணியர் அமரும் இடம் இவைகளின் கட்;டமைப்புகளில் முகப்பில் ஏறும்போது சிரமப்படுகிறார்கள்.  கோவில்கள் முகப்பு படிகள் மாற்றுத் திறனாளிகள் ஏற வசதியாக இல்லை.  அதேபோல் ஆலயங்களின் உட்புறம் நுழைவாயில்கள், தரிசன வழிகளை கடப்பது  கடினமாக உள்ளது என்றும், அவைகளில் மாற்றங்கள் வேண்டும் என்றும் கூறினர்.    எனவே இக்கட்டமைப்புகளில் மேற்கொள்ளப்பட  வேண்டிய மாற்றங்கள் குறித்து கேட்டபோது, வணிகக் கட்டடங்கள், அலுவலகம், கல்வி நிலையங்கள், மருத்துவமனைகள், திரையரங்குகள் மற்றும் வீடுகள் ஆகியவற்றில்,  சாலையில் நடந்து செல்ல அமைக்கப்பட்டுள்ள நடைமேடைகளில் வணிக்கடைகள், கேலிக்கை கட்டடங்கள் உட்பட பலர் ஆக்கிரமிப்புகள் செய்துள்ளனர்.  அதனால் சாதாரணமாக நடந்து செல்பவர்கள் வாகனங்கள் செல்லும்  சாலைகளில் இறங்கி கடந்து செல்கிறார்கள்.  ஆனால் ஊனமுற்றோர்கள் வாகனம் செல்லும் சாலையில் செல்வது கடினம்.  ஆகையால் நடைமேடையில் ஏற்பட்டுள்ள ஆக்கிரமிப்புகள், பழுதுகளால் சிரமப்படுகிறார்கள்.  ஆக்கிரமிப்புகள் அகற்றப்பட வேண்டும்.  நடைமேடையில் ஏறுவதற்கு வசதியாக பக்கவாட்டு அமைப்புகள் சாய்வு தளத்தில் தரைவரை இறங்க வேண்டும்.  நடைமேடையின் பக்கவாட்டில் பிடிப்பு கம்பி பொருத்தப்பட்டு, அதில் கண்பார்வையற்றோருக்கு பயன்படும் விதத்தில் சில குறியீடுகள் அமைக்கப்பட வேண்டும்.  அதாவது மாவட்டம், அப்பகுதி, செல்லும் தெரு, அடுத்த தெரு, எந்த திசை கண்பார்வையற்றோர் தொட்டு உணரும் விதத்தில் சில குறியீடுகள் கொடுக்கப்பட்டு, அதில் பதியப்பட வேண்டும்.  அப்படி பதியப்பட்டால் அதனை தொட்டு உணரும் கண்பார்வையற்றோர் எந்த மாவட்டத்தில் எந்த இடத்தில் உள்ளோம் என்பதை அறிவர்.  அடுத்து எந்த பகுதிக்கு எந்த திசையில் செல்கிறோம் என்பதையும் உணர்வர்.   ரயில்வே நிலையங்களில் உள்ள முகப்பு நுழைவாயில் படிகள், ஓவர்பிரிட்ஜ் மற்றும் சப்வே படிகட்டுகளில் ஏற சிரமப்படும் மாற்றுத் திறனாளிகள் கடப்பதற்கு வசதியாக சாய்வு தளமாக அமைக்கப்பட வேண்டும்.   அடுக்குமாடி கட்டடங்களில்  மாற்றுத் திறனாளிகளின் வசதிக்காக கட்டாயம் (வீடுகளில் குறைந்தது 2 மாடிக்கு, அலுவலகம், வணிக கடைகள், தொழிற்சாலைகள் என்றால்  ஒரு மாடி என்றாலே) லிப்ட்; வசதி இருக்க வேண்டும்.  அதில் எத்தனையாவது மாடிக்கு வந்துள்ளோம் என்பதை குறிக்க வசதியாக ஒளி-ஒலி அமைப்பு இருக்க வேண்டும். கண்பார்வையற்றோருக்கு ஒலி அமைப்பு சவுண்ட் மூலமும், காது கேட்காதவர்களுக்கு ஒளி அமைப்பு கலர்லைட் மூலமும் எந்த மாடிக்கு வந்துள்ளோம் என்பதை வெளிப்படுத்தும். கழி;வறைகளில் கால் ஊனமுற்றோர்கள், கண் பார்வையற்றோர்கள் உட்பட  பயன்படுத்துவதற்கு எதுவாக கட்டமைப்பு வேண்டும். அரசு அலுவலகங்களில் வரிசைக்குரிய அமைப்பில் மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கு தனி வழி வேண்டும். அப்படி இருந்தால் சாதாரண மக்களோடு மிதிப்படமாட்டார்கள்.   அரசு சார்பில் கட்டடங்களுக்கு அனுமதி வழங்கப்படும் போது, மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான வசதிகள் ஏற்படுத்தப்பட விதிகள் அமைக்கப்பட்டு, அதன்படி கட்;டமைப்புகள் ஏற்படுத்தப்பட்;டுள்ளதா? என்பதை உறுதிப்படுத்தப்பட வேண்டும். மக்களும்  மாற்றுத்  திறனாளிகளுக்கு ஏதுவாக அவரவர்  வீடுகளின்  கட்டமைப்புகள் அமைக்கப்பட விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும். அரசு கட்டுப்பாட்டில் உள்ள கட்டமைப்புகளில் மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கு வசதிகள் ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும். மருத்துவமனைகளில் மாற்றுத் திறனாளிகள் வந்து செல்ல வசதியான கட்டமைப்புகள் இன்னும் ஏற்படுத்தப்பட வேண்டும்  என கூறினர்.  ஆய்வினை தொடர்ந்து மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கு உதவும் வகையில் விழிப்புணர்வு துண்டுபிரசுரம் அச்சடித்து, பொதுமக்களிடையே வழங்கியுள்ளனர். மாவட்ட ஆட்சியர் குறைதீர்க்கும் பிரிவில் மனு அளித்து, அப்போது மாவட்ட வருவாய் அலுவலரிடம் அரசு சார்பில் நடவடிக்கை எடுக்கும்படி ஆய்வு குறித்து கலந்துரையாடியுள்ளார்கள்.       

இந்த ஆண்டு தேசிய குழந்தைகள் அறிவியல் மாநாடு குழு மூலம் வழங்கப்பட்ட “மாற்றுத் திறனாளிகளின் செயல்பாட்டிற்கு உதவும் அம்சங்களோடு கூடிய நிலைப்புரு மேம்பாட்டிற்கான  அறிவியல் தொழில் நுட்பம் மற்றும் புதுமைக் கண்டுபிடிப்புகள்”என்ற கருப்பொருளில், ‘’ஆற்றல்” என்ற துணை கருப்பொருளில், மாற்றுத் திறனாளிகளின் உழைப்பை அவர்களின் வளர்ச்சிக்கும், அதன் விளைவாக நாட்டின் முன்னேற்றத்திற்கும் உதவிட வேண்டும் என்ற நோக்கத்தில் ஆய்வினை மேற்க்கொண்டோம்.   எங்கள் ஆய்வுத் தலைப்பான ’’மனித ஆற்றலில் மாற்றுத் திறனாளிகளின் பங்கு -ஓர் ஆய்வு’’ என்ற தலைப்பிற்கு ஏற்றவாறு நெட்டேரி, வினாயகபுரம், ஒலிமுகமதுப் பேட்டை, வெள்ளைக் குளத்தெரு, கீழ் அம்பி,  சிறுகவேரிப்பாக்கம் உட்பட்ட பகுதிகளை தேர்வு செய்து ஆய்வினை மேற்கொண்டோம்.   முதல்கட்டமாக மாற்றுத்திறனாளிகளிடம் தகவல் சேகரிக்கும் பொருட்டு 10 வினாக்கள் கொண்ட வினாப்பட்டியல் ஒன்று தயாரித்து, அதன் மூலம் உரிய தகவல்களை சேகரித்தோம். பின்பு மாற்றுத்திறனாளிகளிடம் சேகரித்த தகவல்களின் அடிப்படையில் சம்மந்தப்பட்ட பகுதிகளை நேரடியாக உற்றுநோக்கி அவர்கள் மேற்கொள்ளும் பணிகள் போன்ற தகவல்களை குறித்துக் கொண்டோம். மேலும் ஆய்விற்கான ஆதாரங்களை புகைப்படம் எடுத்துச் சேகரித்தோம்.   ஆய்வின் முடிவில் மாற்றுத்திறனாளிகள் வைத்துள்ள  இலட்சியத்தை அடைய பல்வேறு தடைகள் இருந்ததைத் தெரிந்துக் கொண்டோம். அவர்களுடைய இலட்சியங்களாக கூறும் பொழுது விவசாயம், ஆசிரியர், காவலர், வழக்கறிஞர், பொறியாளர் மற்றும் வியாபாரிகள் என பல்வேறு லட்சியங்களை கூறினார்கள். ஆனால், அவர்கள் லட்சியங்களை அடைய தடையாக இருப்பதாக ஏழ்மை நிலை, கல்வியின்மை, சமுதாய ஒதுக்கீடு போன்றவற்றை கூறினார்கள்.   தற்பொழுது செய்யும் வேலைகளாக தையல்காரர், ஆசிரியர், சுயத்தொழில், பாதுகாவலர், கணிப்பொறியாளார் மற்றும் நூலகப் பாதுகாவலர் என பலபணிகளை மேற்கொள்வதாக சிலர் கூறினார்கள். மேலும் ஒரு சிலரால் வேலைகள் பார்க்க முடியாத சூழ்நிலை உள்ளதாக கூறினார்கள். மேலும் அவர்களில் 20% பேர் இலசியத்தை அடைய முடிந்ததாகவும், 80% பேர் இலட்சியத்தை அடைய முடியமல் இருப்பதாகவும் கூறினார்கள். இலட்சியத்தை அடைவதற்கு தடையாக தங்களின் ஊனத்தையும், முயற்சியின்மை, பள்ளியில் சேர்க்கவில்லை, வாகன வசதியில்லை, குடும்ப சூழ்நிலை போன்றவற்றை கூறினார்கள்.   மாற்றுத்திறனாளிகள் தங்கள் எதிர்பார்ப்பாக மக்கள் அனைவரும் எங்களிடம் பேச வேண்டும், எங்களை ஒதுக்கக் கூடாது, எங்களை அனைவரும் மதித்து, தன்னம்பிக்கை கொடுக்க வேண்டும் என கூறினார்கள். அரசாங்கத்திடம் ஒரு சிலர் உதவித் தொகை பெறுவதாகவும், வண்டிகள் பெற்றதாகவும் கூறினார்கள். மேலும் ஒரு சிலர் அரசாங்கத்திடமிருந்து எந்த ஒரு சலுகைகளும் கிடைக்கவில்லை எனவும் கூறினார்கள். மேலும் அரசாங்கத்திடம் அவர்கள் இட ஒதுக்கிட்டிற்கு முன்னுரிமை, கடனுதவி, சிறுதொழில் பயிற்சி போன்றவற்றை எதிர்பார்ப்பதாக கூறினார்கள். அவர்களின் வேலைகளில் அரசுத்துறையில் 30% பேரும், தனியார் துறையில் 5% பேரும், சுயத் தொழில் 2% பேரும், இதிலிருந்து 37% பணியிலும், தற்காலப் பிழைப்பாக 53% பேர் வேலையிலும், 10% பேர் எந்த வேலையும் இல்லாமல் இருக்கிறார்கள்.   ஆய்வு தீர்வாக பார்க்கும் பொழுது “மக்களிடம் போதிய விழிப்புணர்வு இல்லாததால் மற்றும் அரசின் அலட்சியத்தால் மாற்றுத்திறனாளிகளின் ஆற்றலனாது பயன்படுத்தபடாமல் வீணடிக்கப்படுகிறது’’ என்பது உறுதியாகிறது. அதுமட்டுமின்றி குறிப்பாக “அவர்களுக்கு போதுமான வேலைவாய்ப்புகளும், சிறுத்தொழில் மேற்கொள்ள கடனுதவிகள், படிப்பறிவு அல்லாததால் அவர்கள் ஆற்றல் வீணாகிறது’’ என்பது தெளிவாகிறது. அவர்களின் வேலைவாய்ப்பு அதிகரிக்க அரசும் இதனை மேற்கொள்ள் வேண்டும்.   எங்கள் குழு வழங்கிய ஆலோசனையாக, மக்களின் ஆற்றல் பயன்படுத்துவது போல மாற்றூத்திறனாளிகளின் ஆற்றலும் முழுமையாக பயன்படுத்த அரசு திட்டமிடவேண்டும்.  மாற்றுத்திறனாளிகளின் ஆற்றலை முழுமையாக பயன்படுத்தி அவர்களின் இலக்கை அடைய துணை நிற்கும்படி மக்களிடையே போதிய விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்துதல். அரசு மட்டுமின்றி தனியார் நிறுவனங்களும் மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு முன்னுரிமை அளித்து, வேலைவாய்ப்பு தரவேண்டும். சுயதொழில் செய்ய கடனுதவி> பயிற்சி> வழிகாட்டல் ஆகியவற்றில் அரசு முன்னுரிமைக் கொடுக்க  வேண்டும்.  மக்களும் அவர்களை ஏளனமாக பார்க்காமல், அவர்களை ஒதுக்கி விடாமல் தனது உடன் பிறப்பாக, நண்பர்களாக சகஜமாக பழகவும், மக்களுக்கு அதனைப் பற்றியும் விழிப்புணர்வு ஏற்படுத்த வேண்டும்.   மேற்படி வழிகாட்டுதல்களை  செயல்படுத்தினால் மாற்றுத் திறனாளிகளின் ஆற்றல் முழுவதும் அவர்களின் வாழ்வாதார வளர்ச்சிக்கும் நாட்டின் சமூக முன்னேற்றத்திற்கும் உதவியாக  இருக்கும் என்பதில்  சந்தேகமில்லை.