sakthivelprabhu100 - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : sakthivelprabhu100 |
இடம் | : |
பிறந்த தேதி | : |
பாலினம் | : |
சேர்ந்த நாள் | : 23-Mar-2017 |
பார்த்தவர்கள் | : 43 |
புள்ளி | : 2 |
அவள் கண்கள்
சிந்திய சிற்பிகள்
பவனி வந்தன
என் காற்றடைத்த பையில்
உன்னை பார்த்த நொடியில்
என்னை சிறையெடுத்தாள்
முற்றுப்புள்ளி இல்லாமல்
அடையாளம் தெரியாத அவளுக்காகவா
எரிந்தது என் கனவுகள்
ஆனாலும்
காய்ந்து கருகி போன
செடியில்
வண்ணப் பூக்கள்
பூத்து குலுங்கின
என் மனதில்
இது வரமா! சாபமா!
அமாவாசை இருட்டில்
திடீரென நிலவு
ஒளிர்ந்தார் போல்
இருண்டு கிடைந்த
நெஞ்சில.
ஒளிர்ந்தது விழிகள் விளக்காய்
வண்ண வண்ண
பூக்களை
இரசிக்க சென்றாலும்
கண்கள் இரசிப்பது
என்னவோ
ஒவ்வொரு
ரோஜா இதழிலும்
உன் முகத்தை மட்டுமே
நீ வீதியில் விட்ட
தண்ணீர்தான்
என் வீட்டு
ரோஜா தோட்டத்தில்
உரமாகின
ப
என் இதயத்தை திருடிக்கொண்டாய்
மனதை பறித்துக் கொண்டாய்
கண்களை களவு எடுத்தாய்
கொள்கைகளை கொள்ளையடித்தாய்
புண்ணகையை பூட்டி வைத்தாய்
உடலிற்கு இதமான வலிகளை தந்தாய்
இவ்வளவும் செய்த உன்னிடம்
நான் கேட்ட காதலை மட்டும்
தர மௌனம் சாடிப்பது ஏன்?
என்னை பதற்றத்தில் நிற்க வைப்பது
ஏன்?
பூவிற்க்கும் தீயிற்கும்
இடையில் நிற்கிறேன்
ஒரு கட்டை விரலில்
வாழ்வோ...சாவோ....
ஒரு நூலில் மட்டுமே
நீ பேசும் ஒரு வார்த்தைக்காக...
காத்திருக்கிறேன்
ஒரு நூலின் இடைவெளியில்
என் இதயத்தை திருடிக்கொண்டாய்
மனதை பறித்துக் கொண்டாய்
கண்களை களவு எடுத்தாய்
கொள்கைகளை கொள்ளையடித்தாய்
புண்ணகையை பூட்டி வைத்தாய்
உடலிற்கு இதமான வலிகளை தந்தாய்
இவ்வளவும் செய்த உன்னிடம்
நான் கேட்ட காதலை மட்டும்
தர மௌனம் சாடிப்பது ஏன்?
என்னை பதற்றத்தில் நிற்க வைப்பது
ஏன்?
பூவிற்க்கும் தீயிற்கும்
இடையில் நிற்கிறேன்
ஒரு கட்டை விரலில்
வாழ்வோ...சாவோ....
ஒரு நூலில் மட்டுமே
நீ பேசும் ஒரு வார்த்தைக்காக...
காத்திருக்கிறேன்
ஒரு நூலின் இடைவெளியில்
"அம்மா அப்பாவுக்கு
தெய்வம் தந்த மூன்றெழுத்து
சித்திரம்தான் மழலை"
தன்னந் தனிசிருக்க தத்தளிச்சு தானிருக்க
உன் நினைப்பில் நான் பறிச்சேன் தாமரையே
புன்னை வனத்தினிலே பேடைக் குயில் கூவையிலே
உன்னுடைய வேதனையை நான் அறிஞ்சேன்
என்னுயிரே !
பூவாய் மலரும் அழகுப் புன்னகை
சிரிப்பின் ஒலியில் செவிக்கும் சலங்கை
விழியில் பதிந்த பளிங்குத் தோற்றம்
தென்றலாய் இனிக்கும் தேகத்தின் நெருக்கம்
வேராய் விழுதாய் மனக் குழியில் நட்ட மரமாய்
யாவும் விலகாது வீற்றிருக்கும் என்னிடம்
நான் செல்லும் வரை என் மண்ணிடம்
ஆக்கம்
அஷ்ரப் அலி
பழைய ராகம் மறந்து
நீ பறந்ததென்ன பிரிந்து
இரவு தோறும் அழுது
என் இரண்டும்
கண்ணும் பழுது..
தன்னந் தனிசிருக்க தத்தளிச்சு தானிருக்க
உன் நினைப்பில் நான் பறிச்சேன் தாமரையே
புன்னை வனத்தினிலே பேடைக் குயில் கூவையிலே
உன்னுடைய வேதனையை நான் அறிஞ்சேன்
காதலித்த பெண்ணை கரம்பிடிப்பதே கன்னிய கனவு காதலின் வெற்றி.