maatram

dhan maunnaal tharayil amarnthu, கதறியழும் வயதானப் பெண்ணை, maavatta ஆட்சியாளர் inthaுவால், தேற்ற mudiyavillai.

pakkatthil உள்ள, oru siru கிராமத்திற்கு நிதியுதவி செய்யச் சென்றபோதுthaan, anthap பெண்mani, AVALATHU kaalil vizunthu அழுதாள்.

aen azhukiral? dhan magalukkuத் thirumanam நிச்சயித்துvittu, pala naatkalaai siruகச், siruகச், saertha காசைக் கொண்டு, dhan magalukku nakai vaanga நகருக்குச் செல்லும்போது, evano oru பிட்பாக்கெட்காரன் irakkamintri எடுத்துவிட்டான்.

intha சம்பவத்தைக், kettuk kontirukkum inthaுமதியின் manam pathinainthu ஆண்டுகளுக்கு, munpu nadantha நிகழ்வுக்கு senrathu.

ellaa மரங்கள், செடிகளும், கொடிகளும், muthumaikku விடைகொடுத்து, இளmaiயைச் சந்திக்கக் காத்திருக்கும், margali maadham athu. மருதாணியின் வெளுப்பைப் போல், intrum வழக்கமாக sooriyan வெளுத்thaan satru thaamathamaaga...

பட்டனை அழுத்தியவுடன் iyankukintra இயந்திரமாய், mani அடித்தவுடன், maanavargalin சலசலப்போடு puthu கிளுகிளுப்போடு, vagupparai aarambithathu. athu arasu ஊராட்சி ondrea நடுநிலைப் palli. eunthu aasiriyarkal mattumae irunthanar. andru aaram vakuppu aasiriyar கார்த்திகேயன், varavillai. aasiriyar varavillaiயென்றால் சொல்லவேண்டுமா? avvalavu thaan oruவர். oruவரின் குடுமியைப் பிடித்தும், அடித்தும் vilayaadik kondirunthanar.

yae குண்டு, கொழுக்கட்டை, கருவாச்சி ena oruவர், மற்றவரை avargalathu pattap peyargalaal alaikaலாயினர். ராஜேஸ்வரியின் thanthai, சிங்கப்பூரில் இருக்கிறார். thinamum விதவிதமான, உடையுடன், palliக்கு varuvaal. ivalathu ARUGIL palliயில், amarnthu iruppaval inthaுமதி. AVALATHU thanthai siru vayathil இறந்துவிட்டார். enaவே AVALATHU ammaவும், irandu தங்கச்சிகளும், thaan இவளுக்குப் periya soththu. ivalathu ammaவினுடைய uzhaippil thaan, kudumbam nadakirathu.

ivalathu amma இலட்சுமியம்மாள் panchu aalaiyil velaip parkiral.

vazhakkam போல், ராஜேஸ்வரி thanathu thanthai சிங்கப்பூரில் irunthu கொண்டுவந்த, penavai vaitthup பெருmaiயடிக்கத் துவங்கினாள்.

ஐயா! engappaaa சிங்கப்பூர்ல irunthu கொண்டுவந்த சிங்கப்பூர் pena, sivappu mai pena, பார்த்தியா? evvalavu அழகா, irukkunnnu.

வறுmai inthaுவின் வார்த்தைகளுக்குத் தாழிட்டது, iruppinum.

yaeப்பா! yaeப்பா! ithai enaக்குத் தர்றியா? ena ராஜியிடம் கேட்கிறாள்.

ராஜி... mm அசுக்குப், பிசுக்குப், podi unakkuth தரமாட்டேன், ena்று solli avalaith தொடக்kooda அனுமதிக்கவில்லை.

"பணக்கார வர்க்கத்தை VEDIKKAIP பார்த்து, asaiyai அடக்கிக் கொள்வதை, வாடிக்கையாக்க வேண்டும்." ena்பது, anthap pinju நெஞ்சத்திற்குத் theriyavillai.

ரொம்பப் பீத்திக்காதடி, naanum engammaக்கிட்ட intha maathiri pena, vaangaிக் கேப்பேன்னு thembith thembi solliக் konde azhukiral.

inthaுவின் வீடு, palliயில் irunthu satru thooraththil ullathu. maalaiyil palli முடிந்ததும், வீட்டிற்குச் செல்லும்போது, வழியோரம் காணப்படும் karuvai marankalin இலைகளையும், manchal பூக்களையும், உதிர்த்து, உதிர்த்து, அவைகளிடம் thanathu kopathaik kaattik konde போனாள்.

VEETAI அடைந்ததும், aval thanathu baiyai oru MOOLAIYIL veesi எறிந்துvittu, pakkaththu veettukkuth தொலைக்காட்சிப் paarkkach sentru விட்டாள்.

inthaுமதியின் thaay ஆலையை vittu வந்ததும், "inthaு, inthaு", ena alaikaவே avalaik kaanavillai marumurai "inthaு, inthaு" ena alaika...

"ammaக் கத்துறது ஊருக்கேக் ketkum போல, che செத்த neram kooda நிம்மதியாப் PADAM paarkka முடியல, ena முனங்கியவாறே", veettirkul நுழைந்தாள்.

"நானே ஒத்தக் கையாளு, பொம்பளப் pillai konjam ஒத்தாசையா IRUKKAK koodaாது", enaக் கூறிvittu சmaiக்கத் துவங்குகிறாள்.

inthaுமதி ammaவிடம் தயங்கிக் konde, " amma, amma intha இராஜிப் pillai வச்சிருக்கிற pena maathiri enaக்கு vaangaித்தர்றியாம்மா?"

"யாருடி இவ, vera velaiyillai periya இடத்துப் pillaiங்க அப்படி, இப்படின்னு, வச்சிருப்பாங்க. அதையெல்லாம் பார்த்துட்டுக் கேட்கக் koodaாது", thalaiyil oru kottu வைக்கிறாள் amma.

inthaுமதி kalankiya கண்களோடும், வீங்கிய முகத்தோடும், palliக்குச் சென்றாள். edaivelaiyil ராஜி இல்லாதneram, AVALATHU penavaiத் திருடுகிறாள்.

இராஜி அழுதுkonde "saar, saar ena் penavaiக் kaanom saar! engamma அடிப்பாங்க saar" ena்றாள். dhan ஆசிரியரிடம் pukaar செய்தாள்.

inthaுமதியின் vizhikal அங்கும், ingum உருண்டோடின. achcham அவளை, aatkondathu. vathiyaar karthick migavum பண்பானவர்.

avar thanathu maanavargalai vittu anaithup பைகளையும், சோதனையிடச் cholkiraar. inthaுவின் paiyil pena, iruppathu தெரியவருகிறது. aasiriyar inthaுவைத் thaniyaaga அழைத்து, "inthaு inka வாப்பா, nee நல்லப்pillaiயாche aen inthaத் tapup பண்ணுன?"

inthaு azhukiral. "saar, intha maathiri pena engammaக்கிட்ட vaangaித் தரச் சொன்னேன், saar. amma, athuக்கு ithellaam periya இடத்துப் pillaiங்க வச்சிருக்கது, நம்மெல்லாம் athuக்கு aasaip padak koodaாதுன்னு, சொல்லுச்சு saar. aen saar naan aasaippadak koodaாதா?" enaக் ketkum aval kankalail yaeக்கம் therikirathu.

aasiriyar karthick, "che che அப்படியெல்லாம் onrumillai. நம்மாலயும் vaanga mudiyum. AANA pirar பொருளுக்கு, aasaip padak koodaாது.

AANA உண்maiயா இருக்கணும். இல்லைன்னா, saami நம்மளத் thandikkum திருடுனாப் padippu வராது!

nee விரும்புற பொருட்களையெல்லாம் vaanga mudiyum eppo தெரியுமா?

nee நல்லாப் படிச்சு, velaikku வந்தா, nee விரும்புற பொருட்களையெல்லாம் vaangaலாம்" ena்னும் aasiriyarin varthaigal inthaுவின் kaathil எதிரொளிக்கின்றன...

கண்ணீரைத் துடைத்துக் கொண்டாள் anthap பெண்maniயைத் தேற்றத் துவங்கினாள்....