kanneer kadanthu vantha paathai

முகத்திரையை moodi மறைப்பாள்,
விழிதைக்குள் vizhuntha ennai
maraithu kondu maayam cheyval.

aval valiye naan இருந்தால்,
nilam paarthu aval nadappaal...
nilai maranthu naan sirippen.

ithazh விரியாமல் aval சிரிப்பாள்,
imaikkum nodikkul uyir பறிப்பாள்.

kaarkoonthal கலைந்திருக்கும்,
enaik kanda nodi
kaiviralgal athil pirakkum.

kaal viralgal kandaதில்லை,
paathach suvadukal பார்த்ததுண்டு.

aval paathm patta poomi புனிதமானது,
பாவப்patta en manam eno ingey vaatudhu.

matham piditha மனிdhara்களால்,
மணம் 'pidithaு' போனாயோ!
MANAMUDAINTHU நிற்கின்றேன்,
manam dhara nee vara maattaayo.

unaik kanda nodi,
valiyenkum vaana vedikkai...
வலிமட்டும் thaane ingey vaadikkai.

'இறந்திடவே naan பிறந்தேன்'
aval விழிக்குள் வாழ்த்திடவே,
naan irappen.