KUPPAI mEDDU baarathi

paiththiyaththin jaadai ennavan jaadai...

kanaththa சுமைகளின் koodai,ennavan இருதயக் koodai...

KUPPAI mettil thavari veezntha அவ்வைர மெட்டி,

விட்டத்தின் எக்கோடியையும்
etti paarthathu..

kangalin jodi
entha வரைகளையும்
valaithu paarthathu..

kaatrai viral neetti kizhithu paarthathu...

தாழாத சுகமதில் சூன்யமாய் ppoi ozhinthu kondathu..

samayatthil suya jathi pakkam...

saathi தேமல்களை அவிழ்க்க பார்த்து,

moththa sothai வழக்கங்களையும் கவிழ்க்க paarthathu...

poomi பந்தோரின் mooda தனங்களை...விடாமல்
veriththu paarthathu...

vaayo kaatrai kuuvi kaaranam kettathu...

அறிவோ mun kuthithu vellai thalain muthugai ...கர்ஜனை kaviyaai kaditthathu..

payan ennavo கிட்டவில்லே...

விவரமரிய marma manam மட்டும்...என்நேரமும் sakthiyai saatiyathu...

paadi azhaiththu ..பாங்கோடு kettathu...

apadi yenna உரைத்தாளோ அவள்...?

athil udan pattu pavyamaai avalin madiyil otti kondathu....

baarathi un ஆத்தீகத்துக்கு artham kedka எமக்கேதும் thaguthi illae...

kaaranam yennaது சிற்றறிவு,
athu பயத்திலும்,இயலாமையிலுமே kaalam kadathum...

athu un pol kaatrodu பேசாது,

vaanodu கூவாது...

evarum ஒன்று,
evaiyum enimai... entra otrai kottil நில்லாது...