nenjukkul kaadhal

nenjukkul kaadhal
azhagazhagaaai aasai
ennaval mukam
paarkka yenni

annai anbu
endrum maaradha pagudhi
thanthai anbu
vaazhavai solli tharum pagudhi
உடன்பிறப்பு sella சண்டைகளில்
olinth unmaiyaana anbu
thirumba PERA mudiyaatha pagudhi
nanbargalodu konda anbo
marakka mudiyaatha pagudhi
kadhalitthu kaadhalai sollaamal
pona kathalin inbam oru pagudhi

aththanai anbin
oru muzu pagudhiயாக
thunaivi aval
uravukkul enthi
en vaazhvin
irandaam பிரதியாக
vara pokiral
en உரிமைக்கு
சொந்தக்காரி

en pol
சொந்தங்களையும்
anbaiyum kandu
antha anbai
enனிடம்
mozhi பெயர்க்க வளர்ந்திருப்பாள்

yengo piranthu
enakkaga valarnthu
en kankaluku sontham
enilum innum
kannil vilaamal
kanavugalil illatha
mukam kaattum kathaliye

naan konda
suvaasam un vaaசத்தில் vaaழ்வதற்க்கே
kan unனை ரசிப்பதற்க்கே
saevikal un kural கேட்பதற்க்கே
udadugal un samayal ருசிப்பதற்க்கே
thotu உணர்வோ unனில் தொலைவதற்க்கே

un எதிர்பார்ப்புகளை
maranthu vaa annpae
naan dhara ninaikum
inbangal எதிர்பார்ப்புகளை kadanthathu

kanavan enனும் vaaர்த்தையில்
en uravu mudiyaathaடி
anbil annaiயாகிடுவேன்
kanடிப்பில் thanthaiயாகிடுவேன்
sella சண்டைகளில் தோழனாகிடுவேன்
kurumbukalaal muthal பிள்ளையாகிடுவேன்
naalaikku aayiram murai kaadhalai sollum
muthal naal காதலனாகிடுவேன்
kuzhanthaikku dharaுவது pol
kanணம் nokamal mutham dharaுவேன்

unakaaga thudikkum idhayathai
thavikka vidaamal ithayam kalanthida
vaa en sonthamae
athu varaை neeyaaga naan எண்ணுவது
பூvaaக irukkum
un mozhiயாக naan எண்ணுவது
ஷிர்லியின் கவியாக irukkum
un anpaga எண்ணுவது
antha vaaனமாக irukkum
un திமிராக எண்ணுவது
yemaatrum vaaனிலையாகும்
un kOvamaaka எண்ணுவது
aathavan முகமாகும்
un புன்னகையாக எண்ணுவது
muzuமதியாகும்
un வெட்கமாக எண்ணுவது
athil paathi பிறையாகும்
un mounamaaga எண்ணுவது
en தனிமையாகும்
vayili varaாத kaathale
enakkaga vaaய்த்த ethirkaalamae
un varaவிற்கு kaaththirukkum pin பனிக்காலம் naan . . .