உன்னோடு தான் உறவாக நான்

உன் மடியில் தலை சாய்த்துக் கிடக்கும் நேரம்
உயிரெல்லாம் இசை வெள்ளம் ததும்பி ஓடும்.

கருங் கூந்தல் விரிந்தாடும் தோள் சாய்ந்தால்
காத்திருந்த துன்பமெல்லாம் கரைந்து போகும் .

கைகோர்த்துக் கடலோரம் நடக்கையிலே
காற்று வந்து காதல் மொழி பேசிச் செல்லும்.

எந்நேரம் உடனிருக்கும் ஆசையிலே
எடுத்துரைக்கக் காரணங்கள் கோடி வரும்.

பார்க்காத பொழுதெல்லாம் விழியிரண்டும்
பாலையென வெறிச்சோடிக் கிடந்திருக்கும் .

நீயில்லாப் பொழுதுகளில் நினைவெங்கோ
நிம்மதியைத் தேடியொரு பயணம் போகும்.

இரவினிலே தனிமையிலே தவிக்கையிலே
இதயம் வெரும் இரும்பாகக் கனத்திருக்கும்.

எப்போதும் இணைபிரியா திருப்பதற்கு
என்னவளே இனியவளே இசைந்துவிடு.