நிலவும் அவளும்

மண்ணில் மதிமுகத்தாள் வலம் வந்தாள்
எண்ணிலா எழில் கொண்ட வான்நிலா
என்னவள் அவள் முகம் கண்டு
நாணியதோ மேகத்தின் பின்னே மறைந்தது
மங்கை அவள் போகும் வரைக்
காத்திருந்ததோ இதோ மீண்டும் உலா
வருகின்றதே இன்பம் பொங்கும் வெண்ணிலவாய்