கருவறைPLACE OF BIRTH

ஒரு குழந்தையைச் சுமப்பதுபோல்
கவிதையைச் சுமந்த
அந்த காலங்கள் -என் வாழ்வில்
அழிக்க முடியா கோலங்கள் .

வேற்று கிரகத்தினைப்
பார்ப்பது போல்
கவிதை உலகை
வியந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்
அவ்வுலகில் வாழ நானும்
ஏங்கிக்கொண்டிருந்தேன் .

அதுவரை சுனையயிருந்த என்
இலக்கிய ஆர்வம்
பாரதியைக் கண்டபின்னர்
புனலானது நானிருப்பதே
கவியுலகமென்று
தெரியவைத்து
கவிதையின்
அடுத்த தலைமுறையில்
நானும் ஒருவன் என்று
புரியவைத்தது ;
என்னுள் கவிதையையும்
பிறக்கவைத்தது .

பின்
உலகம் முழுவதையும்
தமிழால் பார்த்தேன்
அவையனைத்தையும் -என்
சிந்தையில் கவிதையாய்ச்
சேர்த்தேன் .

அந்த காலம்
என் பொற்காலம்
என் கனவினிலும் நனவினிலும்
எங்கேயும் கவிதையையே
சுவாசித்த காலம் .

இப்போது மூச்சினை
அடக்கி பன்னிரண்டாம் வகுப்பெனும்
ஆழ நதியினைக்கடந்து
மூன்றுமாத விடுமுறையில்
மூச்சு வாங்கி
மீண்டும் கவிதையை
சுவாசிக்க ஆரம்பித்துவிட்டேன் .


என் வாழ்கையின்
களிப்பில் மட்டுமல்ல
கண்ணீரிலும் கூட
கவிதையே இருக்கும் ,
என் உயிர் பிரிந்தாலும்
உடல் அழிந்தாலும்
உடலின் எஞ்சிய
அணுவின் அதிர்வு கூட
தமிழென்றே துடிக்கும் .