தி.ஸ்ரீராம்குமார் - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : தி.ஸ்ரீராம்குமார் |
இடம் | : மதுரை |
பிறந்த தேதி | : 27-Sep-1995 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 29-Aug-2013 |
பார்த்தவர்கள் | : 101 |
புள்ளி | : 15 |
தியாகராசர் பொறியியல் கல்லூரி மாணவன்...
இதோ இதில் தான்
இந்த பையில்தான் வைத்தேன்;
எங்கு போனது?
எவ்வாறு தொலைந்தது?
புது வெள்ளைத் தாளில்
பென்சிலால் எழுதிய என்
தோழியின் முகவரி – எங்கே
தொலைந்து போனது.
வலது கை எங்கென்று
இடது கை தேடிடும் – கொடிய
இருள் நிறைந்த இரவு
முகவரித் தாள் போல் இவ்வூரின்
மின்சாராமும் தொலைந்தது போலும்.
வரும் வழியெல்லாம் , எனக்காக
பேருந்தில் பாடல்பாடி வந்ததால்
கைபேசியும் களைப்பில்
அயர்ந்து அணைந்து விட்டது.
நினைவு வருகிறது இப்போது,
நாடு வழியில் பழக்கடையில்
சில ரூபாய்த் தாள்களோடு
சேர்த்து முகவரித் தாளையும்
கொடுத்து விட்டேன்.
மீண்டும் நானூறு கிலோமீட்டர்
கடந்து திரும்பிச் செல்
இதோ இதில் தான்
இந்த பையில்தான் வைத்தேன்;
எங்கு போனது?
எவ்வாறு தொலைந்தது?
புது வெள்ளைத் தாளில்
பென்சிலால் எழுதிய என்
தோழியின் முகவரி – எங்கே
தொலைந்து போனது.
வலது கை எங்கென்று
இடது கை தேடிடும் – கொடிய
இருள் நிறைந்த இரவு
முகவரித் தாள் போல் இவ்வூரின்
மின்சாராமும் தொலைந்தது போலும்.
வரும் வழியெல்லாம் , எனக்காக
பேருந்தில் பாடல்பாடி வந்ததால்
கைபேசியும் களைப்பில்
அயர்ந்து அணைந்து விட்டது.
நினைவு வருகிறது இப்போது,
நாடு வழியில் பழக்கடையில்
சில ரூபாய்த் தாள்களோடு
சேர்த்து முகவரித் தாளையும்
கொடுத்து விட்டேன்.
மீண்டும் நானூறு கிலோமீட்டர்
கடந்து திரும்பிச் செல்
கவிஞர்கள் யாப்பிலக்கணம் பயில்வது எவ்வளவு அவசியம் எனக்கருதுகிறீர்கள் ?
இதோ இதில் தான்
இந்த பையில்தான் வைத்தேன்;
எங்கு போனது?
எவ்வாறு தொலைந்தது?
புது வெள்ளைத் தாளில்
பென்சிலால் எழுதிய என்
தோழியின் முகவரி – எங்கே
தொலைந்து போனது.
வலது கை எங்கென்று
இடது கை தேடிடும் – கொடிய
இருள் நிறைந்த இரவு
முகவரித் தாள் போல் இவ்வூரின்
மின்சாராமும் தொலைந்தது போலும்.
வரும் வழியெல்லாம் , எனக்காக
பேருந்தில் பாடல்பாடி வந்ததால்
கைபேசியும் களைப்பில்
அயர்ந்து அணைந்து விட்டது.
நினைவு வருகிறது இப்போது,
நாடு வழியில் பழக்கடையில்
சில ரூபாய்த் தாள்களோடு
சேர்த்து முகவரித் தாளையும்
கொடுத்து விட்டேன்.
மீண்டும் நானூறு கிலோமீட்டர்
கடந்து திரும்பிச் செல்
எழிலரசன் காலை 5:3௦ மணியிலிருந்தே கிளம்பத்துவங்கி விட்டான். பரபரப்பும் அழுத்தமும் அவன் முகத்தில் குடியேறி யிருந்தன.அவனின் பரபரப்பை அவன் வீட்டிலும் கொஞ்சம் பரவவிட்டிருந்தான்.
“அம்மா..........அம்மா..... என்னுடைய வாட்ச் எங்கே? அம்மா..........”
“ஐயோ எழில் உன் கணினி மேசையில் தான் இருக்கும் நன்றாய்ப் பார்.”
“அம்மா........என்னுடைய கோட்டும் பேன்ட்டும் எங்கே அம்மா....... இரவே தேய்த்து வைக்கச் சொன்னேன், அப்போதெல்லாம் கேட்காமல் காலை நான் கிளம்பும் போது என்னைப் பாடாய்ப்படுத்துகிரீர்கள்.”
“வந்துவிட்டேன் எழில்.......... உன் துணிகளைக் காலை எழுந்தவுடனேயே தேய்த்துவிட்டேன். இந்தா வைத்துக்கொள்.”
“
இந்த கேள்விகளுக்கு பதில் எழுத விரும்புவோர் எழுதுங்கள்....183256 என்ற இலக்கத்தில் உள்ள படைப்பின் கருத்து பகுதியிலும் பதிகளை எழுதலாம் !
===========================================
கேள்வி - 01
நீங்கள் விரும்பி எழுதும், எழுத விரும்பும் இலக்கிய வடிவம் எது ? அதற்கான அடிப்படைக் காரணம் என்ன ?
================
கேள்வி - 02
ஒரு கவிதையின் அல்லது படைப்பின் சமூக சேவை எவ்வாறானதாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைகிறீர்கள் ?
================
கேள்வி - 03
இன்றைய இலக்கிய நகர்வுகள் எதை நோக்கி பயணிக்கிறது? ஆரோக்கியமாக இருக்கிறதா ?
================
கேள்வி - 04
இன்னும் பத்து ஆண்டுகள் முன
ஒருவனுக்கு தென்றல் ஒருவனுக்கு புயல்
ஒருபக்கம் வெயில் ஒருபக்கம் குளிர்
முரண்பாடுகளின் முழுஉருவம்
ஒருவன் அவன் இறைவன் .
ஒரு படைப்பின் தலைப்பு வாசகனை கவர்ந்திழுக்கும் வகையிலும், அந்த படைப்பின் மையக்கருவின் தலையங்கமாகவும் விளங்குகிறது. அவ்வாறான தலைப்பில் ஆச்சரியக்குறி (!) கேள்விக்குறி (?) ஆகியவற்றை தளத்தில் பதிவு செய்யும்போது ஏற்றுக்கொள்வதில்லை.
இதுப்போன்ற குறிகள் இல்லாதபோது தலைப்பின் அர்த்தமே மாறிவிடுகிறது . தலைப்பிற்கு கேள்விகுறியும் ஆச்சரியக்குறியும் மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை.
ஆக எழுத்து தள நிர்வாகம் மற்ற சிறப்பு குறிகள் மற்றும் அடைப்பு குறிகளை அனுமதிக்க இயலாவிட்டாலும் , குறைந்தபட்சம் படைப்பின் தலைப்பிற்கு ஆச்சரியக்குறி, கேள்விக்குறி ஆகிய இரண்டு குறிகளை மட்டும் அனுமதிக்குமாறு கோரிக்கை வைக்கிறேன்.
அடியில் கிடந்தவன் உயரம் போனான்
நம்மை ஆண்டு கொண்டும் இருக்கிறான்
அடிமையைக் கிடந்தே நாம் வளர்கின்றோம்
வளரும் நாடாகவே இன்றும் இருக்கின்றோம்
காடுமெடல் வளர்ந்தோம் முடங்கிப் போனோம்
காரணம் என்னவோ? கூறுகிறேன் கேளுங்கள்.
கல்வியில் சிறந்தோம் அதன்படியும் நின்றோம்-ஆனால்
கற்றபயனை அடுத்தவனிடம் கொடுத்துவிட்டோம்
பள்ளத்திலிருந்து உயர்த்துகிறேன் என்று நம்
முதுகேறி உயருகிறான் அந்நியன் இன்று
பணதுக்கென மட்டும் பணிசெய்வது நன்றோ
இவ்வாரிருந்தால் நம்நாட்டிற்கு வளர்சியு முண்டோ?
இயற்கையோடு போராடி வளம் பெருக்கவேண்டும்
செயற்கையைக் கொ
அடியில் கிடந்தவன் உயரம் போனான்
நம்மை ஆண்டு கொண்டும் இருக்கிறான்
அடிமையைக் கிடந்தே நாம் வளர்கின்றோம்
வளரும் நாடாகவே இன்றும் இருக்கின்றோம்
காடுமெடல் வளர்ந்தோம் முடங்கிப் போனோம்
காரணம் என்னவோ? கூறுகிறேன் கேளுங்கள்.
கல்வியில் சிறந்தோம் அதன்படியும் நின்றோம்-ஆனால்
கற்றபயனை அடுத்தவனிடம் கொடுத்துவிட்டோம்
பள்ளத்திலிருந்து உயர்த்துகிறேன் என்று நம்
முதுகேறி உயருகிறான் அந்நியன் இன்று
பணதுக்கென மட்டும் பணிசெய்வது நன்றோ
இவ்வாரிருந்தால் நம்நாட்டிற்கு வளர்சியு முண்டோ?
இயற்கையோடு போராடி வளம் பெருக்கவேண்டும்
செயற்கையைக் கொ
ஒரு குழந்தையைச் சுமப்பதுபோல்
கவிதையைச் சுமந்த
அந்த காலங்கள் -என் வாழ்வில்
அழிக்க முடியா கோலங்கள் .
வேற்று கிரகத்தினைப்
பார்ப்பது போல்
கவிதை உலகை
வியந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்
அவ்வுலகில் வாழ நானும்
ஏங்கிக்கொண்டிருந்தேன் .
அதுவரை சுனையயிருந்த என்
இலக்கிய ஆர்வம்
பாரதியைக் கண்டபின்னர்
புனலானது நானிருப்பதே
கவியுலகமென்று
தெரியவைத்து
கவிதையின்
அடுத்த தலைமுறையில்
நானும் ஒருவன் என்று
புரியவைத்தது ;
என்னுள் கவிதையையும்
பிறக்கவைத்தது .
பின்
உலகம் முழுவதையும்
தமிழால் பார்த்தேன்
அவையனைத்தையும் -என்
சிந்தையில் கவிதையாய்ச்
சேர்த்தேன் .
அந்த காலம்
என் பொற்காலம்
எ