அம்மா
எனக்கு
உயிரும் மெய்யும்
தந்து
உலவ விட்டவளே ....!
எல்லோரையும் போல்
கல்லினைக் காட்டி எனைக்
கை கூப்பச் சொல்லாமல்
பகுத்தறிவுப் பாலூட்டி
மானமே ஆடையாக - நான்
மனிதனாக வலம் வர
உன்னை உருக்கி
என்னைப் படைத்தவளே ..!!
என்னைக்
கவிஞனாக்கிய
உயிர்க் கவிதை
நீ தான்... ....
தாயாகி தந்தையாகி
வழியும் ஒளியுமாய்
என்
வாழ்வை சமைத்தவளே..!!
என்
நினைவு மறக்கையில் தான்
உன் நினைவும்
என்
நெஞ்சைவிட்டு மறையும் !!
(20 .02 .2000 -அன்று என்னைப் பிரிந்த அம்மா நினைவாக )
