அன்பே உன்னோடு

கனவாய் ஒரு வாழ்க்கை
உன்னோடு ஒருபுறம்!
நிஜமாய் அது மாறிவிடும்
கனவு மறுபுறம்!

கடற்கரை மணலில்
கால்கள் நனைத்தபடி
கைகள் கோர்த்துக்கொண்டு
வெகு நேரம் வெகு தூரம்

நான் நிலவை ரசிக்க
நீ என்னை வாசிக்க
மங்கிய வேளையில்
மன்மத மாலையில்

தோல்களில் தோய்ந்து
துயரங்களை துறந்து
தேடல்கள் தவிர்த்து
தேங்கி திளைத்து

காலங்கள் மறந்து
காற்றில் கலந்து
காதலில் கரைந்து
கவிதை புனைந்து

கண்மீன் அயர
விண்மீன் நோக்கி
மௌனங்கள் பேசி
மோனங்கள் பாடி

இருளில் தொலைந்து
இளமையில் கனிந்து
காலை எழும்
கதிரவன் நாண

நீயும் நானும் தனிமையில்
நிழல் மட்டும் ஒருமையில்
ஒரு கணப்பொழுதேனும்
வாழ்ந்துவிட வேண்டும்!