சுவடுகள்
இரவின் தனிமை...வாழ்வின் வெறுமை..
நிலவின் துணையால்.. கடப்பேன் இருளை!
ஆயிரம் நினைவுகள் எழுதே மனதில்!
கடந்து வந்த பாதைகள் யாவும் பாடங்கள்!!
நிலையென்று எதுவுமில்லை...
இறுதிவரை யாருமில்லை!
நிழலைக் கூட நம்பாதே!
இருளில் உன்னை பிரிந்துவிடும்!!
புலிகளும், நரிகளும்,
துணைப் போல கூட வரும்!
காலம் நேரம் கூடி வர,
உன்னையே தின்று விடும்!
தன்னந்தனிக் காதினிலே..
கடைசி வரை நீ மட்டும்!!
பாசம் காட்டி மோசம் செய்யும்
பகைமை சூழ்ந்த உலகமடா!!
துரோகம் செய்து நோகடிக்கும்
வஞ்சம் கொண்ட மனிதரடா!
நட்பென்றோ.. உறவேன்றோ...
ஒருவரும் உன் துணை இல்லை!!
நடப்பதெல்லாம் நல்லதிர்க்கே..
மனதில் கொண்டு போராடு!!
வாழ்வில் தோன்றும் யாவருமே..
பாடம் சொல்ல வந்தவர்கள்!
படம் கற்று தந்தப் பின்,
மறைந்து போவார் மாந்தர்கள்!!
